ΟΣΙΟΣ ΠΑΧΩΜΙΟΣ ΤΗΣ ΝΕΡΕΤΚΑΣ ΡΩΣΙΑΣ (+ 1384)

Σειρά: Ἀδιάφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (ἀπό τό ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου).

Ὁ κατά κόσμον Ἰακώβ, γεννήθηκε στήν οἰκογένεια τοῦ Ἱερέως Ἰγνατίου, ὁ ὁποῖος ἐφημέρευε στό Ναό τοῦ ἁγ. Νικολάου, στό Βλαδιμήρ. Μεγάλωσε μέσα σέ ἐκκλησιαστικό περιβάλλον καί συνήθιζε νά συχνάζει στήν Μονή Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου, ὅπου φυλάσσονταν τά Λείψανα τοῦ ἁγ. Ἀλεξάνδρου Νέβσκι.
Μετά τόν θάνατο τοῦ πατέρα του καί μέ τήν ἄδεια τῆς μητέρας του, σέ ἡλικία μόλις 12 ἐτῶν, μόνασε στήν Μονή τῆς Γεννήσεως. Ἡ κύρια ἀσχολία του στό κοινόβιο ἦταν ἡ ἐργασία στό ἀρτοποιοῖο τήν ἡμέρα καί ἡ προσευχή τήν νύκτα. Ἡ ἀρετή του δέν διέφυγε τῆς προσοχῆς τοῦ Ἐπισκόπου Βλαδιμήρ ἁγ. Ἀλεξίου (τοῦ ἔπειτα Μητροπολίτου Ρωσίας), ὁ ὁποῖος τόν χειροτόνησε Διάκονο καί τό 1360, μετά τήν ἐκλογή του, τοῦ ἀνέθεσε τήν ἡγουμενεία τῆς Μονῆς τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης στό Βλαδιμήρ, τήν ὁποία εἶχε ἱδρύσει.
Ὁ ὅσ. Παχώμιος ὑπῆρξε μεγάλος ἐραστής τῆς ἠσυχίας, γι' αὐτό ἐγκατέλειψε τήν Μονή καί τό ἀξίωμα καί μέ τήν εὐλογία τοῦ ἁγ. Ἀλεξίου ἵδρυσε τήν ἡσυχαστική Μονή τῆς Ἁγίας Τριάδος, στήν ἐρημιτική περιοχή τῆς Νερέτκας. Ἐκεῖ κοιμήθηκε εἰρηνικά τό 1384, ἐπί ἡγεμονείας τοῦ ἁγ. Δημητρίου Ντόνσκοϋ. Ἐνταφιάσθηκε στό Καθολικό τῆς Μονῆς του.
Τό Λείψανό του ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο τό 1675. Τό 1764 ἡ Μονή του διαλύθηκε καί ὁ Ναός της ἔγινε ἐνοριακός. Μετά τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1917, δέν ὑπάρχουν πληροφορίες γιά τήν τύχη τοῦ Λειψάνου του.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 21η Μαρτίου.