ΟΣΙΟΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΣΑΜΑΚΟΣ (+ 1511)

Σειρά: Ἀδιάφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (ἀπό τό ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου).

Γεννήθηκε στόν Ἀζωκέραμο τῆς Βενετοκρατούμενης Κρήτης, περίπου τό ἔτος 1440, ἀπό γονεῖς πτωχούς. Στό Μονύδριο τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, "τό ἐν Δερματᾷ Χάνδακος" (σημερινό Ἡράκλειο), ἔμαθε τό ἐργόχειρο τῆς καλλιγραφίας καί μόνασε ἐκεῖ μετά τόν θάνατο τῶν γονέων του. Χειροτονήθηκε Ἱερεύς (μᾶλλον στά Κήθυρα), προσκύνησε στούς Ἁγίους Τόπους καί διακόνησε τήν ἀδελφότητα τοῦ Μονυδρίου μέχρι τόν θάνατό του, τό 1511. Εἶχε τίς ἀρετές τῆς φιλανθρωπίας καί τῆς ἐλεημοσύνης καί γι' αὐτό δέν ἔλειψε ποτέ τό ψωμί ἀπό τήν Μονή!
Τό Λείψανό ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο καί ἀναπαύθηκε στή Μονή του μέχρι τήν μεγάλη ἔξοδο τῶν Κρητῶν τοῦ 1669, κατά τήν κατάληψη τοῦ Ἡρακλείου ἀπό τούς Τούρκους, ὁπότε μεταφέρθηκε ἀπό πρόσφυγες στή Ζάκυνθο, ὅπου καί σήμερα φυλάσσεται, στό Ναό τοῦ Παντοκράτορος, στήν κοινότητα Γαϊτανίου. (Βλ. Ἀρχιμ. Χατζῆ - Παρθενίου Κάρδαρη, "Ὁ ἅγ. Ἰωσήφ ὁ ἐκ Κρήτης - Βίος, Πολιτεία καί Ἀκολουθία αὐτοῦ", 1947).
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 22α Ἰανουαρίου καί ἡ Κατάθεση τοῦ Λειψάνου του στή Ζάκυνθο τήν 29η Αὐγούστου.