ΟΣΙΟΣ ΗΡΩΔΙΩΝ ΤΟΥ ΛΑΪΝΙΤΣΙ ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ (+ 1900)

Σειρά: Ἀδιάφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (ἀπό τό ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου).

Γεννήθηκε τό 1810 καί μόνασε νεώτατος στή Μονή τῆς Τσερνίκας, ἔξω ἀπό τό Βουκουρέστι. Γιά τίς ἀρετές ἐκτιμήθηκε ἰδιαίτερα ἀπό τόν Ἐπίσκοπο Ρίμνικ ἅγ. Καλλίνικο, ἀπό τόν ὁποῖο χειροτονήθηκε Διάκονος καί Πρεσβύτερος τό 1853 καί καταστάθηκε Ἡγούμενος τῆς ἡσυχαστικῆς Σκήτης Λαϊνίτσυ. Ἐλεήθηκε ἀπό τόν Θεό μέ τά χαρίσματα τῶν ἰαμάτων καί τῆς ἐκδιώξεως τῶν ἀκαθάρτων πνευμάτων. Κοιμήθηκε εἰρηνικά τό 1900, ἀφοῦ συγκέντρωσε γύρω του 30 μοναχούς.
Τό Λείψανό του ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο τό 1929 καί κατατέθηκε καί πάλι στόν τάφο του, ὅπου καί σήμερα βρίσκεται. Ἡ ἁγιότητά του τιμᾶται τοπικά ἀπό τούς πιστούς τῆς γύρω περιοχῆς, "οἱ ὁποῖοι ὅταν ἔχουν κάποια στενοχωρία, ἔρχονται στήν Σκήτη Λαϊνίτσυ, προσεύχονται, ἀγγίζουν τά ἴδια τά ροῦχα των στόν τάφο τοῦ Ὁσίου καί ἀναχωροῦν ἀναπαυμένοι γιά τά σπίτια των".