ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ,
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΡΟΣΤΩΦ ΡΩΣΙΑΣ (+ 1709)
Σειρά: Ἀδιάφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (ἀπό τό ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου).
Ἕνας τῶν πλέον γνωστῶν, λαοφιλῶν καί θαυματουργῶν Ἁγίων τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας.
Γεννήθηκε στό Κίεβο τό 1651, ἀπό οἰκογένεια Κοζάκων. Σπούδα
σε στή Θεολογική Ἀκαδημία τοῦ Κιέβου καί τό 1668 ἔγινε μοναχός στή Μονή τοῦ ἁγ. Κυρίλλου. Διάκονος χειροτονήθηκε τό 1669 καί Πρεσβύτερος τό 1675. Ἡ διακονία του συμπίπτει μέ τήν ταραγμένη ἀπό τόν ἐθνικισμό καί τίς ἀποσχιστικές τάσεις ἀτμόσφαιρα τοῦ 17ου αἰ., στήν τοπική Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας. Τό 1701 χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος Τομπόλσκ, ἀλλά ἡ κακή κατάσταση τῆς ὑγείας του δέν τοῦ ἐπέτρεψε νά ἀναλάβει τήν ἕδρα του. Τό 1702 μετατέθηκε στό Ροστώφ. Κοιμήθηκε εἰρηνικά τό 1709, γονατιστός ἐνώπιον τῶν Ἁγίων Εἰκόνων!
Διακρίθηκε κυρίως σάν ἡγούμενος μονῶν καί σάν ἐκκλησιαστικός συγγραφέας. Κυριώτερο ἔργο του εἶναι ὁ Συναξαριστής πού φέρει τό ὄνομά του (τόν ὁποῖο ξεκίνησε τό 1684 καί ὁλοκλήρωσε τό ἔτος τοῦ θανάτου του). Γιά τήν σύνταξή του χρησιμοποίησε τό ἔργο τοῦ Μητροπολίτου Μόσχας ἁγ. Μακαρίου καί ἀντίστοιχες Δυτικές πηγές (ἀπό τό 1693 τά ἔργα τῶν Βολλανδιστῶν Μοναχῶν τῶν Βρυξελλῶν).
Τό Λείψανό του ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο τό 1752 καί ἡ ἁγιότητά του διακηρύχθηκε Συνοδικά τό 1757. Σήμερα, μετά τήν ἀθεϊστική λαίλαπα, ἀπότμημα τοῦ Λειψάνου του σώζεται στό Ναό Οὐσπένσκυ τοῦ Ροστώφ. (Ἀ. Σλιάπκιν, " Ὁ ἅγ. Δημήτριος τοῦ Ροστώφ καί ἡ ἐποχή του", 1891).
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 28η Ὀκτωβρίου.
Γεννήθηκε στό Κίεβο τό 1651, ἀπό οἰκογένεια Κοζάκων. Σπούδα
σε στή Θεολογική Ἀκαδημία τοῦ Κιέβου καί τό 1668 ἔγινε μοναχός στή Μονή τοῦ ἁγ. Κυρίλλου. Διάκονος χειροτονήθηκε τό 1669 καί Πρεσβύτερος τό 1675. Ἡ διακονία του συμπίπτει μέ τήν ταραγμένη ἀπό τόν ἐθνικισμό καί τίς ἀποσχιστικές τάσεις ἀτμόσφαιρα τοῦ 17ου αἰ., στήν τοπική Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας. Τό 1701 χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος Τομπόλσκ, ἀλλά ἡ κακή κατάσταση τῆς ὑγείας του δέν τοῦ ἐπέτρεψε νά ἀναλάβει τήν ἕδρα του. Τό 1702 μετατέθηκε στό Ροστώφ. Κοιμήθηκε εἰρηνικά τό 1709, γονατιστός ἐνώπιον τῶν Ἁγίων Εἰκόνων!Διακρίθηκε κυρίως σάν ἡγούμενος μονῶν καί σάν ἐκκλησιαστικός συγγραφέας. Κυριώτερο ἔργο του εἶναι ὁ Συναξαριστής πού φέρει τό ὄνομά του (τόν ὁποῖο ξεκίνησε τό 1684 καί ὁλοκλήρωσε τό ἔτος τοῦ θανάτου του). Γιά τήν σύνταξή του χρησιμοποίησε τό ἔργο τοῦ Μητροπολίτου Μόσχας ἁγ. Μακαρίου καί ἀντίστοιχες Δυτικές πηγές (ἀπό τό 1693 τά ἔργα τῶν Βολλανδιστῶν Μοναχῶν τῶν Βρυξελλῶν).
Τό Λείψανό του ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο τό 1752 καί ἡ ἁγιότητά του διακηρύχθηκε Συνοδικά τό 1757. Σήμερα, μετά τήν ἀθεϊστική λαίλαπα, ἀπότμημα τοῦ Λειψάνου του σώζεται στό Ναό Οὐσπένσκυ τοῦ Ροστώφ. (Ἀ. Σλιάπκιν, " Ὁ ἅγ. Δημήτριος τοῦ Ροστώφ καί ἡ ἐποχή του", 1891).
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 28η Ὀκτωβρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου