ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Ο ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΗΣ (1ος αἰ.)

Σειρά: Ἀδιάφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (ἀπό τό ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου).

Ἀθηναῖος στήν καταγωγή, διέπρεπε μέ τίς γνώσεις καί τό ἦθος του σάν δικαστής τοῦ Ἀρείου Πάγου. Ἐκεῖ, τό ἔτος 52 μ.Χ., ἄκουσε τήν διδασκαλία τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καί πρῶτος πίστεψε σ' αὐτήν, ὅπως μαρτυρεῖται στίς Πράξεις (17, 34). Διαδέχθηκε στόν Ἐπισκοπικό Θρόνο τῶν Ἀθηνῶν τόν ἅγ. Ἱερόθεο, ἀπό τόν ὁποῖο διδάχθηκε "ἀπόκρυφα τινα καί θεῖα μυστήρια, καθώς καί ἐκεῖνος ἤκουσεν ἄλλοτε ἀπό τόν μέγαν Παῦλον".
Στόν Ἱερό Διονύσιο ἀποδίδονται σημαντικά ἔργα τῆς πρωτοχριστιανικῆς γραμματείας ("Περί Οὐρανίου Ἱεραρχίας", "Περί Θείων Ὀνομάτων", "Περί καταφατικῆς καί ἀποφατικῆς θεολογίας", κ.ἄ.). Ὁ θάνατός του ὑπῆρξε μαρτυρικός. "Κατ' ἄλλους τελειώθηκε δι' ἀποκεφαλισμοῦ εἰς Παρισίους, τῶν ὁποίων μνημονεύεται πρῶτος Ἐπίσκοπος, ἐνῶ κατ' ἄλλους διά πυρός ἐν Ἀθήναις".
Τό Λείψανο τοῦ Ἱερομάρτυρος Διονυσίου διατηρήθηκε ἀδιάφθορο. Δέν εἶναι γνωστό πότε καί κάτω ἀπό ποιές συνθῆκες διαλύθηκε. Σήμερα μέρος τῆς τιμίας του Κάρας σώζεται στή Μονή Δοχειαρίου καί ἄλλο μέρος της στή Μονή Σίμωνος Πέτρας, δέρμα του στή Μονή Διονυσίου καί ἀποτμήματα Λειψάνων του στίς Μονές Γρηγορίου, ἁγ. Διονυσίου τοῦ ἐν Ὀλύμπῳ Λιτοχώρου Πιερίας, Νταοῦ Πεντέλης καί Βουλκάνου Μεσσηνίας.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 3η Ὀκτωβρίου.