ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ, ΗΓΕΜΟΝΑΣ ΤΟΥ ΝΟΒΓΚΟΡΟΝΤ ΡΩΣΙΑΣ (+ 1233)

Σειρά: Ἀδιάφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (ἀπό τό ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου).

Πρεσβύτερος ἀδελφός ἀδελφός τοῦ ἁγ. Ἀλεξάνδρου Νέβσκι (+ 1263). Γεννήθηκε τό 1218 καί τό 1229, σέ ἡλικία μόλις 11 ἐτῶν, ἔλαβε ἀπό τόν πατέρα του Μεγ. Ἡγεμόνα Γιαροσλάβο Βσεβολόντοβιτς τήν Ἡγεμονία τοῦ Νόβγκοροντ, ἀλλά δέν ἔγινε δεκτός καί ἀποσύρθηκε στό Περεγιασλάβλ. Τό 1233, σέ ἡλικία 15 ἐτῶν, μέ ἀπαίτηση τοῦ πατέρα του, προχώρησε στόν πολιτικῆς σκοπιμότητος γάμο μέ τήν Πριγκίπισσα Θεοδούλη, κόρη τοῦ Ἡγεμόνος τοῦ Τσερνίκωφ ἁγ. Μιχαήλ, κατά τήν τελετή τοῦ γάμου ὅμως ἀπεβίωσε ἐντελῶς ξαφνικά. (Ἡ Θεοδούλη μετά τό περιστατικό αὐτό ἔγινε μοναχή· πρόκειται περί τῆς ὁσ. Εὐφροσύνης τοῦ Σούζνταλ, + 1250).
Τό Λείψανό του ἐνταφιάσθηκε στή Μονή Γιούριεφ, στό Νόβγκοροντ. Τό 1614 οἱ Σουηδοί κατέστρεψαν τήν Μονή καί ἔσπασαν τόν τάφο. Τότε τό Λείψανο βρέθηκε ἀδιάφθορο καί ὑπέστη ἀπό τούς εἰσβολεῖς προσβολές καί ἀτιμώσεις. Τελικά ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο Νόβγκοροντ Ἰσίδωρο, κατατέθηκε στόν Καθεδρικό Ναό τῆς Ἁγίας Σοφίας. Μετά τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1917, δέν ὑπάρχουν στοιχεία γιά τήν τύχη του. Τό 1787 ὁ λόγιος Μητροπολίτης Πετρουπόλεως καί Νόβγκοροντ Γαβριήλ (Πετρώφ, + 1801), φιλοπόνησε Ἀκολουθία πρός τιμή του.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 5η Ἰουνίου.