ΟΣΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ Ο ΣΤΕΙΡΙΩΤΗΣ (+ 953)

Σειρά: Ἀδιάφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (ἀπό τό ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου).

Ἕνας τῶν ἀναμορφωτῶν τοῦ Μοναχικοῦ Βίου στήν μεσαιωνική Ἑλλάδα, ἱδρυτής περίφημης Μονῆς στήν Βοιωτία, πού φέρει τό ὄνομά του.
Γεννήθηκε στό Καστόριο Φωκίδος τό 896 καί μόνασε νεώτατος, σέ ἡλικία μόλις 14 ἐτῶν, σέ μονή τῶν Ἀθηνῶν. Ἔζησε ἐρημητικά σέ διάφορες περιοχές ( στά Γιανημάκια μέχρι τό 917, στό Ζεμενό Κορνθίας καί τήν Πάτρα ἀπό τό 917 μέχρι τό 927, πάλι στά Γιανημάκια ἀπό τό 927 μέχρι τό 932, στό Καλάμι ἀπό τό 939 μέχρι τό 942, στό Ἀμπελάκι ἀπό τό 942 μέχρι τό 945) καί τό 945 ἄρχισε τήν ἀνέγερση τῆς Μονῆς τῆς ἁγ. Βαρβάρας στήν περιοχή Στειρίου Βοιωτίας, μέ τήν συνδρομή τοῦ Βυζαντινοῦ Στρατηγοῦ Κρηνίτη, τότε διοικητή τοῦ Θέματος τῆς Ἑλλάδος. Ἐλεήθηκε ἀπό τόν Θεό μέ τό χάρισμα τῶν θαυμάτων καί συγκέντρωσε γύρω του πολλούς φιλόθεους μαθητές.
Κοιμήθηκε εἰρηνικά τό 953. Τό Λείψανό του ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο καί κατατέθηκε στήν Μονή του (ἡ ὁποία ἔκτοτε πῆρε τό ὄνομά του). Τόν 15ο αἰ., λίγο πρίν τήν κατάκτηση τῆς Βοιωτίας ἀπό τούς Τούρκους, φυγαδεύθηκε στή Βενετία, ἀπ' ὅπου ἀνακομίσθηκε στήν Μονή κατά τήν δεκαετία τοῦ 1980, ὅπου καί σήμερα φυλάσσεται, ἐνδεδυμένο τἀ μοναχικά ἐνδύματα. Παράλληλα στή Μονή Φιλοθέου Ἁγίου Ὄρους φυλάσσεται Κάρα ἡ ὁποία ἀποδίδεται στόν ὅσ. Λουκᾶ. Ἔτσι δημιουργεῖται πρόβλημα γνησιότητος καί γιά τά δύο Λείψανα, ἀφοῦ καί στό ἀδιάφθορο Λείψανο πού ἐπιστράφηκε ἀπό τήν Δύση, περιλαμβάνεται καί Κάρα.

Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 7η Φεβρουαρίου.