ΑΓΙΟΣ ΕΛΙΓΙΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΝΟΥΟΝ ΦΛΑΝΔΡΑΣ ΒΕΛΓΙΟΥ (+ 660)

Σειρά: Ἀδιάφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (ἀπό τό ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου).

Γεννήθηκε τό 588 στήν περιοχή τῆς Λιμόζ, στήν κεντρική Γαλλία, ἀπό γονεῖς Χριστιανούς. Ἦταν δεξιοτέχνης στήν ἐπεξεργασία πολυτίμων μετάλλων καί αὐτό τοῦ ἐξασφάλισε θέση στήν Αὐλή τοῦ Βασιλέως Κλοθέριου ΙΙ, στό Παρίσι, ὅπου ἡ τιμιότητά του τόν ἀνέδειξε θησαυροφύλακα καί σύμβουλο. Ἐξαιρετικά ἐλεήμων, χρησιμοποιοῦσε τήν θέση καί τήν οἰκονομική του εὐχέρεια γιά τήν ἀπελευθέρωση αἰχμαλώτων.
Μετά τόν θάνατο τοῦ Κλοθερίου (629), ἔγινε ὁ βασικός σύμβουλος τοῦ διαδόχου του Δαγοβέρτου Ι. Ἵδρυσε τό Ἀββαεῖο τοῦ Σολινιάκ (νότια τῆς Λιμόζ), μία γυναικεία μονή στό Παρίσι καί πολλούς ναούς. Χρησιμοποιῶντας τήν τέχνη του, διακόσμησε τίς λάρνακες τῶν Ἁγίων Διονυσίου καί Γενεβιέβης τῶν Παρισίων, Μαρτίνου τῆς Τουρώνης, κ.ἄ.
Τό 639, μετά τόν θάνατο τοῦ Δαγοβέρτου, ἐντάχθηκε στόν Κλῆρο καί ἀναδείχθηκε Ἐπίσκοπος Νουόν στήν Φλάνδρα (Βέλγιο). Στήν ἡμιβάρβαρη ἐπαρχία του ὑπῆρχαν ἀκόμη πολλοί εἰδωλολάτρες, τούς ὁποίους ὁ Ἅγιος προσπάθησε νά ἐκχριστιανίσει, ταξιδεύοντας μέσα στά δάση, μέχρι τίς ἀκτές τῆς Βόρειας Θάλασσας.
Κοιμήθηκε εἰρηνικά τό 660, ἀφήνοντας ἱκανούς μαθητές νά συνεχίσουν τό ἔργο του.
Τό Λείψανό του ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο ἕνα χρόνο ἀργότερα. Τότε διαπιστώθηκε, ὅτι τά μαλλιά καί τά γένεια του συνέχιζαν νά μεγαλώνουν! Σήμερα δέν ὑπάρχουν πληροφορίες γιά τήν τύχη του.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 1η Δεκεμβρίου.