ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΕΛΕΗΜΩΝ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ (+ 619)
Σειρά: Ἀδιάφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (ἀπό τό ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου).
Γεννήθηκε στ
ήν Ἀμαθοῦντα τῆς Κύπρου, ὅπου ἔτυχε ἐπιμελημένης παιδείας καί μορφώσεως, νυμφεύθηκε καί ἔκανε οἰκογένεια. Μετά τόν θάνατο τῆς συζύγου καί τῶν παιδιῶν του ἄρχισε νά διαμοιράζει τόν πλοῦτο του στούς ἐνδεεῖς. Τό 610 ψηφίσθηκε Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλεξανδρείας ἀπό τήν τάξη τῶν λαϊκῶν καί χειροτονήθηκε "μή θέλων", πιεζόμενος ἀπό τόν Αὐτοκράτορα Ἡράκλειο.
Ἡ ἀρχιερατεία του στό Θρόνο τοῦ ἁγ. Μάρκου, ἄν καί σύντομη (μόνον πέντε χρόνια), ὑπῆρξε γεμάτη ἀγαθοεργίες καί ἔργα φιλανθρωπίας καί ἀγάπης καί τοῦ προσέδωσε τήν προσωνυμία τοῦ Ἐλεήμονος. Τό 1615, κατά τήν διάρκεια μιᾶς Περσικῆς ἐπιδρομῆς, κατέφυγε στήν Κύπρο. Ἐκεῖ κοιμήθηκε εἰρηνικά καί ἐνταφιάσθηκε στό Ναό τοῦ ἁγ. Τύχωνος. Ἡ Ἐκκλησία τόν μνημονεύει στίς καθημερινές Ἀκολουθίες μέ τούς μεγάλους Πατέρες Της.
Μέ τά Λείψανα τοῦ ἁγ. Ἰωάννου ὑφίσταται πρόβλημα. Γιά τούς Ρωμαιοκαθολικούς τό Λείψανό του βρίσκεται ἀδιάφθορο στή Βενετία (βλ. Περιοδικό "Ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν" Ἱ. Μ. Μεταμ. Σωτῆρος Ναυπάκτου, φ. 46, σελ. 61), ἐνῶ - σύμφωνα μέ ἄλλη πηγή - τό σύνολο τῶν Λειψάνων του σήμερα βρίσκεται στό Ρωμαιοκαθολικό Ναό ἁγ. Μαρτίνου Μπρατισλάβας Σλοβακίας (Δημ. Καππαῆ, "Οἱ ἐν Λεμεσῷ διαλάμψαντες Ἅγιοι", σελ. 139). Κατά τόν ἴδιο μελετητή τό Λείψανο μεταφέρθηκε ἀρχικά στήν ΚΠολη καί ἔπειτα στήν Ἀλεξάνδρεια, ἀπό ὅπου δωρήθηκε στόν Οὖγγρο Βασιλιά Ματθαῖο Κορβῖνο, ἀπό τόν Ὀθωμανό Κυβερνήτη τῆς Αἰγύπτου.
Στό χῶρο τῆς Ὀρθοδοξίας μέρη τῆς Κάρας του βρίσκοναι στή Μονή Προυσοῦ Εὐρυτανίας καί στή Μονή Μεταμορφώσεως - Μεγ. Μετεώρου, ἡ δεξιά του στή Μονή Διονυσίου Ἁγίου Ὄρους καί ἀποτμήματα στίς Μονές Μεγ. Λαύρας Ἁγίου Ὄρους καί Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων καί στόν ὁμώνυμο Μητροπολιτικό Ναό Λεμεσοῦ Κύπρου.
Σχετικά μέ τά Λείψανα τοῦ ἁγ. Ἰωάννου, ὁ γνωστός Κύπριος Ἱστορικός ἀρχιμ. Κυπριανός γράφει σχετικά: "Τά ἅγια Λείψανα αὐτοῦ τοῦ Ἁγίου... πολλάκις αὐτός ἐγώ ἐπροσκύνησα κατά τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς, τήν 12ην Νοεμβρίου. Ἦταν ὁ Ἅγιος, ὡς φαίνεται ἀπό τό Λείψανό του, μακρύς εἰς τήν ἡλικίαν καί θεωρητικώτατος" ("Ἱστορία χρονολογική τῆς ν. Κύπρου", Βενετία 1788, σελ. 349). Ἡ ἔκφραση αὐτή προϋποθέτει ὁλόκληρο λείψανο καί ὄχι ὀστά, τουλάχιστον μέχρι τήν ἐποχή τοῦ ἀρχιμ. Κυπριανοῦ.
Στό πρόβλημα αὐτό θά μποροῦσε νά δώσει ἀπάντηση μόνον ὁ γεννετικός ἔλεγχος (D.N.A.). Τό πλέον πιθανό εἶναι ὅτι στή Βενετία βρίσκεται τό ἀδιάφθορο Λείψανο τοῦ Νέου Ἐλεήμονος ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Καλοκτένους Μητροπολίτου Θηβῶν, τό ὁποῖο ἐκλάπη ἀπό τούς Σταυροφόρους. Μένει νά ἐξατασθεῖ τί ἀπέγινε τό Λείψανο στό ὁποῖο ἀναφέρεται ὁ ἀρχιμ. Κυπριανός.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 12η Νοεμβρίου.
ήν Ἀμαθοῦντα τῆς Κύπρου, ὅπου ἔτυχε ἐπιμελημένης παιδείας καί μορφώσεως, νυμφεύθηκε καί ἔκανε οἰκογένεια. Μετά τόν θάνατο τῆς συζύγου καί τῶν παιδιῶν του ἄρχισε νά διαμοιράζει τόν πλοῦτο του στούς ἐνδεεῖς. Τό 610 ψηφίσθηκε Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλεξανδρείας ἀπό τήν τάξη τῶν λαϊκῶν καί χειροτονήθηκε "μή θέλων", πιεζόμενος ἀπό τόν Αὐτοκράτορα Ἡράκλειο.Ἡ ἀρχιερατεία του στό Θρόνο τοῦ ἁγ. Μάρκου, ἄν καί σύντομη (μόνον πέντε χρόνια), ὑπῆρξε γεμάτη ἀγαθοεργίες καί ἔργα φιλανθρωπίας καί ἀγάπης καί τοῦ προσέδωσε τήν προσωνυμία τοῦ Ἐλεήμονος. Τό 1615, κατά τήν διάρκεια μιᾶς Περσικῆς ἐπιδρομῆς, κατέφυγε στήν Κύπρο. Ἐκεῖ κοιμήθηκε εἰρηνικά καί ἐνταφιάσθηκε στό Ναό τοῦ ἁγ. Τύχωνος. Ἡ Ἐκκλησία τόν μνημονεύει στίς καθημερινές Ἀκολουθίες μέ τούς μεγάλους Πατέρες Της.
Μέ τά Λείψανα τοῦ ἁγ. Ἰωάννου ὑφίσταται πρόβλημα. Γιά τούς Ρωμαιοκαθολικούς τό Λείψανό του βρίσκεται ἀδιάφθορο στή Βενετία (βλ. Περιοδικό "Ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν" Ἱ. Μ. Μεταμ. Σωτῆρος Ναυπάκτου, φ. 46, σελ. 61), ἐνῶ - σύμφωνα μέ ἄλλη πηγή - τό σύνολο τῶν Λειψάνων του σήμερα βρίσκεται στό Ρωμαιοκαθολικό Ναό ἁγ. Μαρτίνου Μπρατισλάβας Σλοβακίας (Δημ. Καππαῆ, "Οἱ ἐν Λεμεσῷ διαλάμψαντες Ἅγιοι", σελ. 139). Κατά τόν ἴδιο μελετητή τό Λείψανο μεταφέρθηκε ἀρχικά στήν ΚΠολη καί ἔπειτα στήν Ἀλεξάνδρεια, ἀπό ὅπου δωρήθηκε στόν Οὖγγρο Βασιλιά Ματθαῖο Κορβῖνο, ἀπό τόν Ὀθωμανό Κυβερνήτη τῆς Αἰγύπτου.
Στό χῶρο τῆς Ὀρθοδοξίας μέρη τῆς Κάρας του βρίσκοναι στή Μονή Προυσοῦ Εὐρυτανίας καί στή Μονή Μεταμορφώσεως - Μεγ. Μετεώρου, ἡ δεξιά του στή Μονή Διονυσίου Ἁγίου Ὄρους καί ἀποτμήματα στίς Μονές Μεγ. Λαύρας Ἁγίου Ὄρους καί Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων καί στόν ὁμώνυμο Μητροπολιτικό Ναό Λεμεσοῦ Κύπρου.
Σχετικά μέ τά Λείψανα τοῦ ἁγ. Ἰωάννου, ὁ γνωστός Κύπριος Ἱστορικός ἀρχιμ. Κυπριανός γράφει σχετικά: "Τά ἅγια Λείψανα αὐτοῦ τοῦ Ἁγίου... πολλάκις αὐτός ἐγώ ἐπροσκύνησα κατά τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς, τήν 12ην Νοεμβρίου. Ἦταν ὁ Ἅγιος, ὡς φαίνεται ἀπό τό Λείψανό του, μακρύς εἰς τήν ἡλικίαν καί θεωρητικώτατος" ("Ἱστορία χρονολογική τῆς ν. Κύπρου", Βενετία 1788, σελ. 349). Ἡ ἔκφραση αὐτή προϋποθέτει ὁλόκληρο λείψανο καί ὄχι ὀστά, τουλάχιστον μέχρι τήν ἐποχή τοῦ ἀρχιμ. Κυπριανοῦ.
Στό πρόβλημα αὐτό θά μποροῦσε νά δώσει ἀπάντηση μόνον ὁ γεννετικός ἔλεγχος (D.N.A.). Τό πλέον πιθανό εἶναι ὅτι στή Βενετία βρίσκεται τό ἀδιάφθορο Λείψανο τοῦ Νέου Ἐλεήμονος ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Καλοκτένους Μητροπολίτου Θηβῶν, τό ὁποῖο ἐκλάπη ἀπό τούς Σταυροφόρους. Μένει νά ἐξατασθεῖ τί ἀπέγινε τό Λείψανο στό ὁποῖο ἀναφέρεται ὁ ἀρχιμ. Κυπριανός.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 12η Νοεμβρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου