ΑΓΙΟΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΙ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΥΡΟΜ ΡΩΣΙΑΣ (12ος αἰ.)
Σειρά: Ἀδιάφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (ἀπό τό ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου).
Ὁ Πρίγκιπας Κωνσταν
τῖνος ἦταν γιός τοῦ Μεγάλου Ἡγεμόνα τῆς Κιεβινῆς Ρωσίας Σβιατοσλάβου Β’ Γιαροσλάβιτς (1073 - 1076). Ἀπό τόν πατέρα του ζήτησε καί ἔλαβε τήν πόλη τοῦ Μοῦρομ, ἡ ὁποία ἀνῆκε στήν Ἡγεμονεία τοῦ Τσερνίκωφ, ἀλλά ἐπέμενε στήν προχριστιανική Ρωσική παγανιστική θρησκεία καί δέν δέχονταν τήν δικαιοδοσία τῆς Ἡγεμονικῆς Οἰκογενείας τῶν Ρουρικιδῶν.
Ὁ Πρίγκιπας Κωνσταντῖνος ἔστειλε ἀρχικά στήν πόλη τόν γιό του Μιχαήλ, ἀλλά οἱ κάτοικοι τόν σκότωσαν, ὁπότε ἀναγκάστηκε νά ἐκστρατεύσει ὁ ἴδιος προσωπικά καί πέτυχε νά τήν καταλάβει. Ἀπό τά πρῶτα ἔργα τοῦ Κωνσταντίνου ἦταν ἡ ἀνέγερση τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, ὅπου ἐνταφίασε τόν γιό του. Μέ κέντρο τόν ναό αὐτό πέτυχε τήν σταδιακή προσχώρηση στό Χριστιανισμό τῶν κατοίκων, τούς ὁποίους διοίκησε μέ χριστότητα καί σύνεση. Κάποτε, ὅταν ἐξεράγη μία ἐπανάσταση, ὁ Κωνσταντῖνος βγῆκε νά τούς ἀντιμετωπίσει μόνος, κρατῶντας τήν Εἰκόνα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ (ἡ ὁποία ἔκτοτε τιμᾶται σάν Παναγία τοῦ Μοῦρομ). Τό θάρρος του ἐξέπληξε τούς στασιαστές, ἐπῆλθε συμφιλίωση καί τελικά μεγάλο μέρος τοῦ πληθυσμοῦ βαπτίσθηκε μέ μεγάλη ἐπισημότητα, ὅπως στήν ἐποχή τοῦ Μεγάλου Βλαδιμήρου (989). Τό ἔργο τοῦ ἁγ. Κωνσταντίνου ἦταν ἱεραποστολικό καί τό πραγματοποίησε μέ τήν βοήθεια τοῦ γιοῦ του Θεοδώρου. Ἀπεβίωσε εἰρηνικά τό 1129 καί ἐνταφιάσθηκε στό Ναό τοῦ Εὐαγγελισμοῦ μαζί μέ τούς γιούς του. Τό 1531 ἰάσεις καί θαύματα ἄρχισαν νά ἐπιτελοῦνται στούς τάφους τους καί τό 1553 τά Λείψανά τους ἀνακομίσθηκαν ἀδιάφορα. Μετά τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1917, δέν ὑπάρχουν πληροφορίες γιά τήν τύχη τους.
Ἡ μνήμη τους τιμᾶται τήν 21η Μαϊου.
τῖνος ἦταν γιός τοῦ Μεγάλου Ἡγεμόνα τῆς Κιεβινῆς Ρωσίας Σβιατοσλάβου Β’ Γιαροσλάβιτς (1073 - 1076). Ἀπό τόν πατέρα του ζήτησε καί ἔλαβε τήν πόλη τοῦ Μοῦρομ, ἡ ὁποία ἀνῆκε στήν Ἡγεμονεία τοῦ Τσερνίκωφ, ἀλλά ἐπέμενε στήν προχριστιανική Ρωσική παγανιστική θρησκεία καί δέν δέχονταν τήν δικαιοδοσία τῆς Ἡγεμονικῆς Οἰκογενείας τῶν Ρουρικιδῶν.Ὁ Πρίγκιπας Κωνσταντῖνος ἔστειλε ἀρχικά στήν πόλη τόν γιό του Μιχαήλ, ἀλλά οἱ κάτοικοι τόν σκότωσαν, ὁπότε ἀναγκάστηκε νά ἐκστρατεύσει ὁ ἴδιος προσωπικά καί πέτυχε νά τήν καταλάβει. Ἀπό τά πρῶτα ἔργα τοῦ Κωνσταντίνου ἦταν ἡ ἀνέγερση τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, ὅπου ἐνταφίασε τόν γιό του. Μέ κέντρο τόν ναό αὐτό πέτυχε τήν σταδιακή προσχώρηση στό Χριστιανισμό τῶν κατοίκων, τούς ὁποίους διοίκησε μέ χριστότητα καί σύνεση. Κάποτε, ὅταν ἐξεράγη μία ἐπανάσταση, ὁ Κωνσταντῖνος βγῆκε νά τούς ἀντιμετωπίσει μόνος, κρατῶντας τήν Εἰκόνα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ (ἡ ὁποία ἔκτοτε τιμᾶται σάν Παναγία τοῦ Μοῦρομ). Τό θάρρος του ἐξέπληξε τούς στασιαστές, ἐπῆλθε συμφιλίωση καί τελικά μεγάλο μέρος τοῦ πληθυσμοῦ βαπτίσθηκε μέ μεγάλη ἐπισημότητα, ὅπως στήν ἐποχή τοῦ Μεγάλου Βλαδιμήρου (989). Τό ἔργο τοῦ ἁγ. Κωνσταντίνου ἦταν ἱεραποστολικό καί τό πραγματοποίησε μέ τήν βοήθεια τοῦ γιοῦ του Θεοδώρου. Ἀπεβίωσε εἰρηνικά τό 1129 καί ἐνταφιάσθηκε στό Ναό τοῦ Εὐαγγελισμοῦ μαζί μέ τούς γιούς του. Τό 1531 ἰάσεις καί θαύματα ἄρχισαν νά ἐπιτελοῦνται στούς τάφους τους καί τό 1553 τά Λείψανά τους ἀνακομίσθηκαν ἀδιάφορα. Μετά τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1917, δέν ὑπάρχουν πληροφορίες γιά τήν τύχη τους.
Ἡ μνήμη τους τιμᾶται τήν 21η Μαϊου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου