ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ,
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΠΟΛΕΩΣ (+ 407)
Σειρά: Ἀδιάφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (ἀπό τό ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου).
Ἕνας τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν
καί μεγάλων Πατέρων, ὁ πλέον ἄριστος καί δημοφιλής διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας, μοναδικός σέ πλοῦτο καί σαφήνεια στήν ἐξήγηση τῶν Γραφῶν (χωρίς νά ἔχει ἐφάμιλλο στήν ἑτοιμολογία, τήν ἁπλότητα, ἀλλά καί τήν φλόγα καί τήν δύναμη τῆς ρητορείας)· ρήτορας θαυμαστός, λογοτέχνης ἀπαράμιλλος, ψυχολόγος βαθύς καί διεισδυτικώτατος καί καταπληκτικός κοινωνιολόγος, κατέλειπε ἔργα τά ὁποῖα περιλαμβάνονται στίς χρυσές σελίδες τῆς Χριστιανικῆς καί τῆς παγκόσμιας Γραμματείας.
Γεννήθηκε στήν Ἀντιόχεια καί ἦταν γιός τοῦ Στρατηγοῦ Σεκούνδου καί τῆς περιώνυμης Ἀνθοῦσας, ἡ ὁποία τόν ἀνέθρεψε (νεαρή χήρα 20 ἐτῶν), μέ τόν καλύτερο τρόπο. Σπούδασε πολλές ἐπιστήμες στήν πατρίδα του (κοντά στόν σοφιστή Λιβάνιο), ἀλλά καί στήν Ἀθήνα, μέ συμφοι-τητή τόν Μέγα Βασίλειο. Μετά τίς σπουδές του ἀσκήθηκε πέντε χρόνια στήν ἔρημο καί μετά, πιεζόμενος ἀπό τόν ἅγ. Μελέτιο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀντιοχείας, δέχθηκε τήν Ἱερωσύνη. Τήν 15η Δεκεμβρίου 397, ἀναδείχθηκε "ψήφῳ Κλήρου, λαοῦ καί Βασιλέως Ἀρκαδίου" Ἀρχιεπίσκοπος ΚΠόλεως.
Κατά τήν διάρκεια τῆς σύντομης ἀρχιερατείας του ὑπῆρξε ἀδυσώπητος ἐλεγκτής κάθε παρανομίας καί ἔτσι δημιούργησε ἐχθρούς, μέ πρώτη τήν Αὐτοκράτειρα Εὐδοξία. Ἔμεινε στήν Ἱστορία σάν μία ἀπό τίς πλέον μελανές σελίδες της, ἡ συνεργασία Εὐδοξίας, Ἀλεξανδρείας Θεοφίλου καί 36 Ἐπισκόπων, οἱ ὁποῖοι συγκρότησαν τήν "Σύνοδο" τῆς Δρυός, μέ τήν ὁποία ὁ Ἱερός Πατέρας καθαιρέθηκε καί ἐξορίσθηκε. Κοιμήθηκε ἐξόριστος στήν Κουκουσό τῆς Ἀρμενίας, τό 407.
Τό Λείψανό του ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο καί μεταφέρθηκε στήν ΚΠολη τό 438, ἀπό τόν μαθητή του Πατριάρχη ἅγ. Πρόκλο καί τόν Αὐτοκράτορα Θεοδόσιο Β' τόν Μικρό. Σήμερα ἡ Ἀθωνική μοναστική πολιτεία διαφυλάσσει τήν Κάρα του στή Μονή Βατοπεδίου, μέ ἄφθαρτο τό ἀριστερό του αὐτί! (τοῦτο ἴσως νά ἔχει σχέση μέ θαῦμα τό ὁποῖο μαρτυρεῖ ὁ Διάκονος τοῦ Ἁγίου καί ἔπειτα Πατριάρχης ΚΠόλεως ἅγ. Πρόκλος, κατά τό ὁποῖο ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τοῦ ὑπαγόρευε τήν ἑρμηνεία τῶν Ἐπιστολῶν του!), τήν ἄφθαρτη δεξιά του, σέ σχῆμα εὐλογίας, στή Μονή Φιλοθέου (βλ. φωτό) καί τήν ἀριστερά του στή Μονή Μεγίστης Λαύρας. Ἀκόμη, στόν Πατριαρχικό Ναό τοῦ ἁγ. Γεωργίου στό Φανάρι, φυλάσσονται τά Λείψανα τοῦ Ἁγίου πού ἐπεστράφησαν ἀπό τό Βατικανό στό Πατριαρχεῖο ΚΠόλεως, τήν 27/11/2004 (πρόκειται γιά τά Λείψανα πού κλάπηκαν ἀπό τούς Σταυροφόρους, τό 1204). Ἐπίσης δύο τμήματα τῆς ἀριστερᾶς του φυλάσσονται στή Μονή Μεγ. Λαύρας Ἁγίου Ὄρους καί ἕνα τμῆμα της στή Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων, μεγάλο τεμάχιο κνήμης καί τέσσερα τεμάχια Λειψάνου στή Μονή Παντοκράτορος Ἁγίου Ὄρους, ἕνας δάκτυλος στή Μονή Δοχειαρίου Ἁγίου Ὄρους, ἀδιάφθορο μέρος στή Μονή Μεγ. Μετεώρου καί ἀποτμήματα στίς Μονές Ἰβήρων Ἁγίου Ὄρους, Προυσοῦ Εὐρυτανίας καί Κύκκου Κύπρου, καθώς καί στή Λαύρα ἁγ. Ἀλεξάνδρου Νέβσκι Ἁγίας Πετρουπόλεως.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 13η Νοεμβρίου καί ἡ Ἀνακομιδή τοῦ Λειψάνου του τήν 27η Ἰανουαρίου.
καί μεγάλων Πατέρων, ὁ πλέον ἄριστος καί δημοφιλής διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας, μοναδικός σέ πλοῦτο καί σαφήνεια στήν ἐξήγηση τῶν Γραφῶν (χωρίς νά ἔχει ἐφάμιλλο στήν ἑτοιμολογία, τήν ἁπλότητα, ἀλλά καί τήν φλόγα καί τήν δύναμη τῆς ρητορείας)· ρήτορας θαυμαστός, λογοτέχνης ἀπαράμιλλος, ψυχολόγος βαθύς καί διεισδυτικώτατος καί καταπληκτικός κοινωνιολόγος, κατέλειπε ἔργα τά ὁποῖα περιλαμβάνονται στίς χρυσές σελίδες τῆς Χριστιανικῆς καί τῆς παγκόσμιας Γραμματείας.Γεννήθηκε στήν Ἀντιόχεια καί ἦταν γιός τοῦ Στρατηγοῦ Σεκούνδου καί τῆς περιώνυμης Ἀνθοῦσας, ἡ ὁποία τόν ἀνέθρεψε (νεαρή χήρα 20 ἐτῶν), μέ τόν καλύτερο τρόπο. Σπούδασε πολλές ἐπιστήμες στήν πατρίδα του (κοντά στόν σοφιστή Λιβάνιο), ἀλλά καί στήν Ἀθήνα, μέ συμφοι-τητή τόν Μέγα Βασίλειο. Μετά τίς σπουδές του ἀσκήθηκε πέντε χρόνια στήν ἔρημο καί μετά, πιεζόμενος ἀπό τόν ἅγ. Μελέτιο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀντιοχείας, δέχθηκε τήν Ἱερωσύνη. Τήν 15η Δεκεμβρίου 397, ἀναδείχθηκε "ψήφῳ Κλήρου, λαοῦ καί Βασιλέως Ἀρκαδίου" Ἀρχιεπίσκοπος ΚΠόλεως.
Κατά τήν διάρκεια τῆς σύντομης ἀρχιερατείας του ὑπῆρξε ἀδυσώπητος ἐλεγκτής κάθε παρανομίας καί ἔτσι δημιούργησε ἐχθρούς, μέ πρώτη τήν Αὐτοκράτειρα Εὐδοξία. Ἔμεινε στήν Ἱστορία σάν μία ἀπό τίς πλέον μελανές σελίδες της, ἡ συνεργασία Εὐδοξίας, Ἀλεξανδρείας Θεοφίλου καί 36 Ἐπισκόπων, οἱ ὁποῖοι συγκρότησαν τήν "Σύνοδο" τῆς Δρυός, μέ τήν ὁποία ὁ Ἱερός Πατέρας καθαιρέθηκε καί ἐξορίσθηκε. Κοιμήθηκε ἐξόριστος στήν Κουκουσό τῆς Ἀρμενίας, τό 407.
Τό Λείψανό του ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο καί μεταφέρθηκε στήν ΚΠολη τό 438, ἀπό τόν μαθητή του Πατριάρχη ἅγ. Πρόκλο καί τόν Αὐτοκράτορα Θεοδόσιο Β' τόν Μικρό. Σήμερα ἡ Ἀθωνική μοναστική πολιτεία διαφυλάσσει τήν Κάρα του στή Μονή Βατοπεδίου, μέ ἄφθαρτο τό ἀριστερό του αὐτί! (τοῦτο ἴσως νά ἔχει σχέση μέ θαῦμα τό ὁποῖο μαρτυρεῖ ὁ Διάκονος τοῦ Ἁγίου καί ἔπειτα Πατριάρχης ΚΠόλεως ἅγ. Πρόκλος, κατά τό ὁποῖο ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τοῦ ὑπαγόρευε τήν ἑρμηνεία τῶν Ἐπιστολῶν του!), τήν ἄφθαρτη δεξιά του, σέ σχῆμα εὐλογίας, στή Μονή Φιλοθέου (βλ. φωτό) καί τήν ἀριστερά του στή Μονή Μεγίστης Λαύρας. Ἀκόμη, στόν Πατριαρχικό Ναό τοῦ ἁγ. Γεωργίου στό Φανάρι, φυλάσσονται τά Λείψανα τοῦ Ἁγίου πού ἐπεστράφησαν ἀπό τό Βατικανό στό Πατριαρχεῖο ΚΠόλεως, τήν 27/11/2004 (πρόκειται γιά τά Λείψανα πού κλάπηκαν ἀπό τούς Σταυροφόρους, τό 1204). Ἐπίσης δύο τμήματα τῆς ἀριστερᾶς του φυλάσσονται στή Μονή Μεγ. Λαύρας Ἁγίου Ὄρους καί ἕνα τμῆμα της στή Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων, μεγάλο τεμάχιο κνήμης καί τέσσερα τεμάχια Λειψάνου στή Μονή Παντοκράτορος Ἁγίου Ὄρους, ἕνας δάκτυλος στή Μονή Δοχειαρίου Ἁγίου Ὄρους, ἀδιάφθορο μέρος στή Μονή Μεγ. Μετεώρου καί ἀποτμήματα στίς Μονές Ἰβήρων Ἁγίου Ὄρους, Προυσοῦ Εὐρυτανίας καί Κύκκου Κύπρου, καθώς καί στή Λαύρα ἁγ. Ἀλεξάνδρου Νέβσκι Ἁγίας Πετρουπόλεως.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 13η Νοεμβρίου καί ἡ Ἀνακομιδή τοῦ Λειψάνου του τήν 27η Ἰανουαρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου