ΟΣΙΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΟΥ ΤΑΖΛΑΟΥ ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ (17ος αἰ.)

Σειρά: Ἀδιάφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (ἀπό τό ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου).

Ὁ μεγαλύτερος ἐρημίτης τῆς περιοχῆς Ταζλάου, ἐμπειρώτατος πνευματικός διδάσκαλος καί περιώνυμος ἡσυχαστής. Ἀρχικά μόνασε στή Μονή Τζαλάου, ὅπου δέχθηκε τήν Ἱερωσύνη. Φλεγόμενος ἀπό ἐπιθυμία ἀνώτερης πνευματικῆς ζωῆς, ἀνεχώρησε στό παρακείμενο δάσος καί ἔζησε ἡσυχαστικά μέ ἄλλους ἐρημίτες γιά 50 περίπου χρόνια, τρεφόμενος μόνο μέ καρπούς δένδρων καί φροῦτα τοῦ δάσους. Συνέβαλε στή διάδοση τοῦ Ἡσυχασμοῦ στήν Μολδαβία, διότι γύρω του δημιουργήθηκε μία ἰσχυρή πνευματική ἀναγέννηση.
Κοιμήθηκε εἰρηνικά τό 1660 καί ἐνταφιάσθηκε στό σπήλαιό του. Τό Λείψανό του πού ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο, διαμοιράσθηκε μεταξύ τῶν πιστῶν τόν 17ο αἰ., γιά νά μήν βεβηλωθῆ ἀπό ἐχθρούς τῆς Πίστεως πού εἶχαν κατακλύσει τήν Μολδαβία.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 31η Δεκεμβρίου.