ΟΣΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ, Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ (+ 1433)
Σειρά: Ἀδιάφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (ἀπό τό ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου).
Ἔζησε στήν Μόσχ
α, στίς ἀρχές τοῦ 15ου αἰ., σέ μία περίοδο ὅπου οἱ ἐπιδρομές τῶν Τατάρων εἶχαν προκαλέσει στόν λαό πεῖνα καί ἀσθένειες. Συνήθως γυρνοῦσε στούς δρόμους γυμνός, ἀνεξάρτητα ἀπό ἐποχή, διδάσκοντας στούς ἀνθρώπους τήν ὑπομονή καί τήν περιφρόνηση τῶν γηϊνων ἀγαθῶν. Ἡ μνήμη του διατηρήθηκε χάρις στά λόγια του πού ἔγιναν δημοφιλῆ. "Ἄς κάνουμε ὑπομονή - ἔλεγε - καί θά γίνουμε ἄνθρωποι· σιγά - σιγά τό πρασινισμένο ξύλο παίρνει φωτιά". Στούς πλούσιους Βογιάρους καί ἐμπόρους, οἱ ὁποῖοι ἐπιδεικτικά ἔδειχναν τήν ἐξωτερική τους εὐσέβεια, ἔλεγε συνήθως: "Τό ἰδιωτικό ἐκκλησάκι σου εἶναι πράγματι δικό σου, ἡ συνείδησή σου ὅμως εἶναι γιά πούλημα" ἤ "ἔχεις μία γεννειάδα ὅπως ὁ Ἀβραάμ, ἀλλά ἐνεργεῖς ὅπως ὁ Χάμ". Ἔλεγε ἀκόμα, ὅτι "ὁ καθένας κάνει τόν σταυρό του, ἀλλά προσεύχεται κι ὅλας; Ἔννοια σου καί ὁ Θεός δέν κοροϊδεύεται".
Κοιμήθηκε τό 1433 καί ἐνταφιάσθηκε στό Ναό τῶν Ἁγίων Βόριδος καί Γκλέμπ. Τήν 13η Αὐγούστου 1547 τό Λείψανό του ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο καί ἐναποτέθηκε στό Ναό. Λίγο ἀργότερα, τό 1547, ὁ Μητροπολίτης Ρωσίας ἅγ. Μακάριος τόν μνημονεύει σάν Θαυματουργό. Τό 1568 ὁ Ναός καταστράφηκε ἀπό πυρκαγιά, ἀλλά τό Λείψανο διασώθηκε θαυματουργικά. Μετά τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1917, δέν ὑπάρχουν πληροφορίες γιά τήν τύχη του.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 11η Νοεμβρίου.
α, στίς ἀρχές τοῦ 15ου αἰ., σέ μία περίοδο ὅπου οἱ ἐπιδρομές τῶν Τατάρων εἶχαν προκαλέσει στόν λαό πεῖνα καί ἀσθένειες. Συνήθως γυρνοῦσε στούς δρόμους γυμνός, ἀνεξάρτητα ἀπό ἐποχή, διδάσκοντας στούς ἀνθρώπους τήν ὑπομονή καί τήν περιφρόνηση τῶν γηϊνων ἀγαθῶν. Ἡ μνήμη του διατηρήθηκε χάρις στά λόγια του πού ἔγιναν δημοφιλῆ. "Ἄς κάνουμε ὑπομονή - ἔλεγε - καί θά γίνουμε ἄνθρωποι· σιγά - σιγά τό πρασινισμένο ξύλο παίρνει φωτιά". Στούς πλούσιους Βογιάρους καί ἐμπόρους, οἱ ὁποῖοι ἐπιδεικτικά ἔδειχναν τήν ἐξωτερική τους εὐσέβεια, ἔλεγε συνήθως: "Τό ἰδιωτικό ἐκκλησάκι σου εἶναι πράγματι δικό σου, ἡ συνείδησή σου ὅμως εἶναι γιά πούλημα" ἤ "ἔχεις μία γεννειάδα ὅπως ὁ Ἀβραάμ, ἀλλά ἐνεργεῖς ὅπως ὁ Χάμ". Ἔλεγε ἀκόμα, ὅτι "ὁ καθένας κάνει τόν σταυρό του, ἀλλά προσεύχεται κι ὅλας; Ἔννοια σου καί ὁ Θεός δέν κοροϊδεύεται".Κοιμήθηκε τό 1433 καί ἐνταφιάσθηκε στό Ναό τῶν Ἁγίων Βόριδος καί Γκλέμπ. Τήν 13η Αὐγούστου 1547 τό Λείψανό του ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο καί ἐναποτέθηκε στό Ναό. Λίγο ἀργότερα, τό 1547, ὁ Μητροπολίτης Ρωσίας ἅγ. Μακάριος τόν μνημονεύει σάν Θαυματουργό. Τό 1568 ὁ Ναός καταστράφηκε ἀπό πυρκαγιά, ἀλλά τό Λείψανο διασώθηκε θαυματουργικά. Μετά τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1917, δέν ὑπάρχουν πληροφορίες γιά τήν τύχη του.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 11η Νοεμβρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου