ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΤΗΣ ΤΙΣΜΑΝΑΣ ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ (+ 1406)

Σειρά: Ἀδιάφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (ἀπό τό ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου).

Σερβικῆς καταγωγῆς, γεννήθηκε στήν Βυζαντινή Πρίλαπο τό 1320, ἀπό οἰκογένεια ἀρχοντική, συγγενή τοῦ Σέρβου Δεσπότη ἁγ. Λαζάρου καί τοῦ Ρουμάνου Ἡγεμόνα Νικολάου Ἀλεξάνδρου. Τόν μοναχικό βίο ἀσπάσθηκε πολύ νέος στήν Σερβική Μονή Χιλανδαρίου, στόν Ἄθωνα, ὅπου ἀναδείχθηκε Ἡγούμενος τῆς Μονῆς καί Πρωτεπιστάτης τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος.
Τό 1364 ἦρθε στήν Ρουμανία καί μέ τήν βοήθεια τῶν Ἡγεμόνων Βλάϊκου (1364 - 1367) καί Ράδου (1377 - 1384), ἵδρυσε τίς Μονές Βοντίτσα, Τισμάνα καί Πρισλόπ, καθώς καί τρεῖς μικρότερες μοναστικές κοινότητες. Ἔλαβε ἀπό τόν Θεό τό χάρισμα κατά τῶν πονηρῶν πνευμάτων (μεταξύ ἄλλων θεράπευσε καί τήν κόρη τοῦ Βασιλέως Σιγισμούνδου, ἡ ὁποία ἔπασχε ἀπό ἐπιληψεία). Γιά τήν σύνεσή του, μέ παράκλησι τοῦ Ἡγεμόνος Λαζάρου πῆγε στήν ΚΠολη μαζί μέ τούς μαθητές του Ἠσαϊα καί Παρθένιο καί πέτυχε τήν ἀποκατάσταση τῶν σχέσεων τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας μέ τό Πατριαρχεῖο. Πρός τό τέλος τῆς ζωῆς του, ἀφοῦ ἐμπιστεύθηκε τήν διαποίμανση τῶν μονῶν του στόν μαθητή του Ἀγάθωνα, ἀποσύρθηκε σέ παρακείμενο πρός τήν Μονή τῆς Τισμάνας σπήλαιο καί τελειώθηκε ἐκεῖ ἡσυχαστικά, τό 1406. Ἐνταφιάσθηκε μέσα στό Καθολικό, ὅπου σήμερα σώζεται ὁ τάφος του.
Δέν εἶναι γνωστό πότε ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο τό Λείψανό του, λόγῳ τῶν δυσκόλων περιστάσεων πάντως, μέρος του δόθηκε στήν Σερβική Ἐκκλησία καί μέρος ἐνταφιάσθηκε σέ ἄγνωστο τόπο. Σήμερα στήν Μονή τῆς Τισμάνας φυλάσσεται ὁ ἄφθαρτος ἀντίχειρας τοῦ δεξιοῦ του χεριοῦ.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 26η Δεκεμβρίου.