ΟΣΙΑ ΒΕΡΒΟΥΡΓΑ ΤΟΥ ΧΑΝΜΠΟΥΡΥ ΒΡΕΤΤΑΝΙΑΣ (7ος - 8ος αἰ.)

Σειρά: Ἀδιάφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (ἀπό τό ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου).

Ἦταν κόρη τοῦ Βούλφχερ (πρώτου Χριστιανοῦ Βασιλιά τῆς Μερκίας) καί τῆς ὁσ. Ἐρμενχίλδης (+ περίπου 700). Μετά τόν θάνατο τοῦ πατέρα της (673), αὐτή καί ἡ μητέρα της ἔγιναν μοναχές σέ μονή τοῦ Ἔλυ. Ἀσκήθηκε σάν ὑποτακτική τῆς μητέρας καί ἀνέβηκε σέ ὕψος ἀρετῆς, ὥστε νά διορισθεῖ ἀπό τόν θεῖο της Βασιλιά Ἔθελρεντ Προϊσταμένη τῶν γυναικείων μονῶν τοῦ βασιλείου. Ἐλεήθηκε ἀπό τόν Θεό μέ τά χαρίσματα τῶν ἰαμάτων καί τῆς προφητείας.
Ἀφοῦ προεῖδε τόν θάνατό της, κοιμήθηκε εἰρηνικά στό κοινόβιο τοῦ Τρένινχαμ, μεταξύ τῶν ἐτῶν 700 καί 707, ἀφήνοντας ἐντολή νά ἐνταφιασθεῖ τό σῶμα της στό Χάνμπουρυ.
Ἑννέα χρόνια μετά τήν κοίμησή της, ὁ Βασιλιάς Κέολερντ ἀνακόμισε τό Λείψανό της ἀδιάφθορο. Τό Λείψανο διαλύθηκε κατά τρόπο θαυμαστό τό 869, κατά τήν εἰσβολή τῶν Δανῶν. Δέν ὑπάρχουν πληροφορίες γιά τήν τύχη τῶν Λεειψάνων της.
Ἡ μνήμη της τιμᾶται τήν 3η Φεβρουαρίου.