ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΑΒΒΑΚΟΥΜ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (+ 1628)

Σειρά: Ἀδιάφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (ἀπό τό ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου).
Ὁ Ὁσιομάρτυρας Ἀββακούμ ἀνῆκει στούς αὐτόκλητους Μάρτυρες.
Ἀπό τόν βίο του πού συνέγραψε ὁ λόγιος Μητροπ. Κιέβου ἅγ. Πέτρος Μογίλας (+ 1647) - τόν ὁποῖο μετέφρασε πρόσφατα καί παρουσίασε ὁ Καθηγητής τοῦ Α.Π.Θ. Ἀντώνιος Αἰμίλιος Ταχιάος («Ἄγνωστοι Ἀθωνίτες Νεομάρτυρες», 2006, σελ. 51 - 80) - καθώς καί ἀπό τόν Κώδικα Κ. Ω. 89, φ. 155 τῆς Μονῆς Μεγίστης Λαύρας, προκύπτει ὅτι μόνασε σέ νεαρή ἡλικία στό Ἅγιο Ὄρος, στή Σκήτη τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Μονῆς Ξενοφῶντος, μέ Γέροντα τόν Βουλγαρικῆς καταγωγῆς Πνευματικό Θεοδόσιο.
Φλεγόμενος ἀπό τόν πόθο τοῦ μαρτυρίου ὁ νεαρός Ἀββακούμ, παρά τήν ἀντίθετη γνώμη τοῦ Γέροντά του, μετέβη στή Θεσσαλονίκη, ὅπου προκάλεσε τούς Μωαμεθανούς, μέ ἀποτέλεσμα νά συλληφθεῖ, νά βασανιστεῖ καί τελικά νά διαμελιστεῖ ἀπό τούς Γενιτσάρους, τήν 30η Ὀκτωβρίου 1628.
Τά Λείψανά του μεταφέρθηκαν ἄφθαρτα στή μετάνοιά του μετά ἀπό διάστημα κάποιων μηνῶν, ὅπου καί τά προσκύνησε μετανοημένος ὁ Γέροντάς του. Ἔκτοτε δέν ὑπάρχουν πληροφορίες γιά τήν τύχη τους.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 6η Αὐγούστου καί ἀπό τούς Σλάβους Ὀρθοδόξους τήν 30η Ὀκτωβρίου. (μ. Μωϋσέως Ἁγιορείτου, «Οἱ Ἅγιοι τοῦ Ἁγίου Ὄρους», σελ. 433).