ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΤΗΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ Μ. ΑΣΙΑΣ (3ος αἰ.)

Σειρά: Ἀδιάφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (ἀπό τό ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου).

Ἱερεύς ἀπό τήν Μαγνησία τῆς Μ. Ἀσίας, μαρτύρησε κατά τόν διωγμό τοῦ Λικινίου, σέ ἡλικία 113 ἐτῶν! Βασανίσθηκε ἀπό τόν Ἡγεμόνα Λουκιανό (τόν ξέσχισαν "ἀπό κεφαλῆς μέχρις ποδῶν" μέ σιδερένιες χειράγρες, μέχρις ὅτου "κρεμάσθηκαν" τά χέρια τοῦ δημίου καί "στράφηκε" τό πρόσωπο τοῦ Ἡγεμόνα!). Μετά τήν θαυματουργική θεραπεία τους, ὁ μέν δήμιος (Δοῦκας στόν βαθμό), ἔγινε Χριστιανός, ὁ δέ Ἡγεμόνας σταμάτησε τόν διωγμό καί ἀναφέρθηκε στόν Αὐτοκράτορα Λικίνιο. Ἐκεῖνος διέταξε νά καρφώσουν στήν ράχη τοῦ Ἁγίου καρφιά! καί νά τόν ὁδηγήσουν μπροστά του 300 στρατιώτες, δεμένο ἀπό τήν γενειάδα! Ἐκεῖ τόν ὑπέβαλε σέ νέα μαρτύρια (τοῦ πέρασαν στό στῆθος πυρακτωμένη σοῦβλα, τοῦ ἔβαλαν στό στόμα χαλινάρι καί τόν διαπόμπευσαν! ). Τελειώθηκε μέ ἀποκεφαλισμό.
Ἀπό τά Λείψανα τοῦ ἁγ. Χαραλάμπους σήμερα σώζονται: Τό μεγαλύτερο μέρος τῆς τιμίας Κάρας του στή Μονή ἁγ. Στεφάνου Μετεώρων· μέρη Κάρας στή Μητρόπολη Θηβῶν καί Λεβαδείας καί στή Μονή Κλειστῶν Ἀττικῆς· ἡ σιαγόνα στή Μονή Κουτλουμουσίου Ἁγίου Ὄρους· μία πλευρά "μετά δέρματος" στήν Μονή Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους (ἐπίσης δέρμα καί στό Παρεκκλήσιο ὅσ. Ξένης Μάνδρας Ἀττικῆς)· καί ἡ ἀριστερά παλάμη ἀδιάφθορη, σέ σχῆμα εὐλογίας, στή Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων. Ἀκόμη, στό Μουσεῖο Μπενάκη τῶν Ἀθηνῶν, ἐκτίθεται ἀργυρή καρδιόσχημη λειψανοθήκη, στήν ὁποία διαφυλάχθηκε ἡ καρδιά τοῦ Ἁγίου!
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 10η Φεβρουαρίου.