ΟΣΙΟΣ ΤΡΥΦΩΝ ΤΗΣ ΒΙΑΤΚΑΣ ΡΩΣΙΑΣ (+ 1612)

Σειρά: Ἀδιάφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (ἀπό τό ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου).

Ἦταν νεώτερος γιός ἑνός πλουσίου χωρικοῦ τῆς περιφερείας τοῦ Ἀρχαγγέλου. Ἔφυγε κρυφά ἀπό τό σπίτι του γιά νά ἀποφύγει τόν γάμο καί βρῆκε καταφύγιο κοντά σέ ἕνα χαρισματοῦχο Ἱερέα στόν Ὀρλώφ. Σέ ἡλικία 22 ἐτῶν ἔγινε μοναχός στήν Μονή Πισόρσκ. Κάποτε, ἐνῶ ἦταν ἀσθενής ἔπεσε σέ κώμα καί εἶδε ἕναν Ἄγγελο νά ζητάει τήν ψυχή του, μία φωνή ὅμως τόν διέταξε νά τόν ἀφήσει ἀκόμη στήν γῆ. Ὅταν ἄνοιξε τά μάτια του, εἶδε τόν ἅγ. Νικόλαο ἐπ. Μύρων νά τόν θεραπεύει!
Φεύγοντας τήν δόξα τῶν ἀνθρώπων ὁ Ὅσιος ἔφυγε στήν ἔρημο καί ἐργάσθηκε ἱεραποστολικά μεταξύ τῶν παγανιστικῶν φυλῶν. Ἀργότερα ἵδρυσε στή Βιάτκα τήν Μονή τῆς Κοιμ. Θεοτόκου. Γιά τίς ἀνάγκες τίς Μονῆς χρειάσθηκε νά ταξιδέψει στή Μόσχα καί τό Καζάν. Σέ μία ἀπό τίς ἐπισκέψεις αὐτές γνωρίσθηκε μέ τόν τότε Μητροπολίτη Καζάν καί ἔπειτα Πατριάρχη Μόσχας ἅγ. Ἑρμογένη. Πρός τό τέλος τῆς ζωῆς του ἀντιμετώπισε τήν ἀνταρσία τοῦ πνευματικοῦ του τέκνου μοναχοῦ Ἰωνᾶ καί ἔφυγε ἀπό τήν Μονή. Τότε ἵδρυσε στό Σλομπόντσκ τήν Μονή τῶν Θεοφανείων.
Κοιμήθηκε εἰρηνικά τό 1612 στή Μονή τῆς Βιάτκας, μετά τήν μετάνοια τοῦ Ἰωνᾶ, τόν ὁποῖο ὀνόμασε διάδοχό του.
Τό Λείψανό του ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο τό 1648. Μετά τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1917, δέν ὑπάρχουν πληροφορίες γιά τήν τύχη του.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 8η Ὀκτωβρίου.