ΟΣΙΟΣ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ ΤΗΣ ΚΑΛΟΥΓΑΣ ΡΩΣΙΑΣ,

Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ (+ 1515)

Ἀναφέρεται στήν "Βίβλο τῶν Ἐνθυμήσεων" τῆς ἀρχοντικῆς οἰκογενείας τῶν Κίτρωφ. Ἀσκούμενος στή διά Χριστόν σαλότητα, κυκλοφοροῦσε ξυπόλητος, φορῶντας ἕνα μακρύ πουκάμισο κι ἕνα ἀδιάβροχο παλτό. Ζοῦσε σέ μία καλύβα στό δάσος ἔξω ἀπό τήν πόλη, δίπλα σέ ἕνα μικρό ναό πρός τιμήν τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ. Μάλιστα, γιά νά ἀποφεύγει τούς πολλούς ἐπισκέπτες, εἶχε σκάψει μία ὑπόγεια σήραγγα γιά νά πηγαίνει στόν ναό!
Στά ἀρχεῖα τῆς Μονῆς τοῦ ἁγ. Λαυρεντίου (πού δημιουργήθηκε ἐκεῖ μετά τόν θάνατό του), σημειώνεται ὅτι τό 1512 Τάταροι ἐπιτέθηκαν στήν Καλοῦγα καί ὁ τοπικός ἡγεμόνας Πρίγκιπας Συμεών βγῆκε μέ μικρό στράτευμα νά τούς ἀντιμετωπίσει. Τήν ὥρα τῆς μάχης ὁ Σαλός μπῆκε στό ἀνάκτορο τοῦ Πρίγκιπα φωνάζοντας, "δῶστε μου τό τσεκούρι μου· τά σκυλιά ἔχουν πέσει πάνω στόν Πρίγκιπα καί πρέπει νά τόν σώσω"! Τήν ἴδια στιγμή ὁ Σαλός ἐμφανίσθηκε μέ τό τσεκούρι του στό πεδίο τῆς μάχης καί οἱ εἰσβολεῖς ἀποκρούσθηκαν! (Γιά τόν λόγο αὐτό ὁ Ὅσιος εἰκονίζεται στήν εἰκονογραφία νά κρατάει τσεκούρι).
Κοιμήθηκε εἰρηνικά τό 1515 καί ἐνταφιάσθηκε στό Ναό τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ. Ἀργότερα τά Λείψανά του μεταφέρθηκαν σ' ἕνα Παρεκκλήσιο πού κτίσθηκε πρός τιμήν του.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 10η Αὐγούστου.