Ὁ μεγάλος Ἅγιος τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδοξίας Ὅσιος Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ, εὐλαβοῦνταν ἰδιαιτέρως τήν Παναγία, τῆς Ὁποίας ἀξιώθηκε πολλῶν ἐμφανίσεων κατά τήν διάρκεια τῆς ζωῆς του. Ἡ εἰκόνα μπροστά στήν ὁποία συνήθιζε νά προσεύχεται καί ἐνώπιον τῆς ὁποίας κοιμήθηκε γονατιστός, τήν 2α Ἰανουαρίου 1833, ὀνομάζεται ρωσιστί Umilenie, δηλαδή "Εὐσπλαχνία", ἄν καί ὁ ἴδιος ὀνόμαζε τήν Παναγία "Χαρά πάντων τῶν χαιρόντων".
Ἡ Εἰκόνα δέν εἶναι Βυζαντινο-Ρωσικῆς τεχνοτροπίας. Σ' αυτήν ἡ Θεοτόκος εἰκονίζεται μέ τά χέρια σταυρωμένα στό στῆθος καί τό βλέμμα χαμηλωμένο, γεμάτο ταπεινότητα. Γύρω ἀπό τό φωτοστέφανό Της εἶναι γραμμένος ὁ Ἀρχαγγελικός χαιρετισμός, "Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε". Εἶναι ἁγιογραφημένη σέ καμβά πάνω σέ ξύλο κυπαρισσιοῦ.
Μετά τήν κοίμηση τοῦ Ἁγίου διαφυλάχθηκε στήν Μονή τοῦ Ντιβίγιεβο πού εἶχε ἱδρύσει ὁ ἴδιος, στό Παρεκκλήσιο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὅπου καί σήμερα φυλάσσεται (μετά τήν κατάρρευση τοῦ ἀθεϊστικοῦ καθεστώτος τό 1989 ἡ Μονή ἐπιστράφηκε στήν ρωσική Ἐκκλησία καί σήμερα ἕνα τῶν μεγαλυτέρων προσκυνημάτων της, μέ ἄνω τῶν 500 μοναζουσῶν). Μία Ἀκολουθία πρός τιμήν της φιλοπονήθηκε ἀπό τόν Μητροπολίτη Σεραφείμ Σιχαγκώφ.
Τιμᾶται τήν 28η Ἰουλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου