ΠΕΡΙ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΑΫΛΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ, ΠΟΝΗΡΩΝ ΚΑΙ ΑΓΑΘΩΝ

Ἐπισκόπου Κορινθίας Καλλίστου (+ 2000)

Σημείωσις:  Τό  ἐν  συνεχείᾳ  κείμενο  τοῦ  Ἐπισκόπου  Κορινθίας  Γ.Ο.Χ. Καλλίστου  (+ 2000), περιλαμβάνεται  στόν  ὑπ' αὐτοῦ  συγγραφέντα  Βίο  τοῦ  Ὁσίου  Γέροντος  Μωϋσέως  τῶν  Ἀθηκίων  (+ 1946), ὁ  ὁποῖος  εἶναι  ἤδη  ἀνηρτημένος  στόν  παρόντα  Ἰστότοπο. Τό  κείμενο  καταχωρεῖται  αὐτοτελῶς, γιά  τήν  διευκόλυνση  τῶν  ἀναγνωστῶν.

Διά τούς εὐσεβεῖς καί πιστούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, τά θέματα τά ὁποῖα ἀφοροῦν τήν ψυχικήν σωτηρίαν θεωροῦνται λελυμένα. Διότι τά συντείνοντα εἰς τήν ψυχικήν σωτηρίαν τοῦ ἀνθρώπου, ἅπαντα ἐκτίθενται εἰς τά ἱερά κείμενα τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ὅπου ὁ Σωτήρ ἡμῶν Κύριος Ἰησοῦς Χριστός ἀπεκάλυψε, ἐθέσπισε καί ἐνομοθέτησε, καθώς καί οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ συνδιασκεψάμενοι, συνομολόγησαν καί τό Ἅγιον Πνεῦμα ἐπεσφράγισε. Κείμενον αὐθεντικότερων καί πηγή ἀξιοπιστότερον ἀπό τῆς Ἁγίας Γραφῆς, Παλαιᾶς καί Καινῆς Διαθήκης, δέν δύναται νά νοηθῆ, οὔτε νά ὑπάρξη. Ἐπίσης καί τά συγγράμματα τῶν Ἁγίων Πατέρων, τά ὁποῖα συμφωνοῦν μέ τό πνεῦμα τῆς Ἁγίας Γραφῆς, εἶναι πηγαί ἀξιόπιστοι καί μαρτυρίαι αὐθεντικαί.

Αὐτά ταῦτα τά ἱερά κείμενα, μαρτυροῦν ἐν πλείστοις κεφαλαίοις περί τῆς ὑπάρξεως τόσον ἀγαθῶν πνευμάτων, δηλαδή Ἁγίων Ἀγγέλων, ὅσον καί πονηρῶν πνευμάτων, δηλαδή δαιμόνων. Ἐπίσης περί τῆς προστασίας καί βοηθείας τήν ὁποίαν παρέχουν οἱ Ἅγιοι Ἄγγελοι εἰς τούς πιστούς καί εὐσεβεῖς καί ἐναρέτους Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, καθώς καί περί τῆς αἰωνίου τιμωρίας τήν ὁποίαν ἐπιβάλλουν οἱ δαίμονες εἰς τούς ἀμετανοήτους ἁμαρτωλούς.

Κατ' ἀρχήν περί τῶν δαιμόνων. Αἱ λέξεις δαίμων, δαιμόνια, δαιμονιζόμενος καί δαιμονιζόμενοι, καθώς καί διάβολος, Βελίαρ καί Σατανᾶς, ἀπαντῶνται εἰς τήν Παλαιάν καί Καινήν Διαθήκην περί τάς πεντακοσίας φοράς. Λ.χ. εἰς τό βιβλίον τοῦ Ἰώβ ἀναγράφεται: «Καί ἰδοῦ ἦλθον οἱ Ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ παραστῆναι ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καί ὁ διάβολος ἦλθε μετ’ αὐτῶν καί εἶπεν ὁ Κύριος τῶ διαβόλῳ, πόθεν παραγέγονας; Καί ἀποκριθείς ὁ διάβολος τῶ Κυρίῳ εἶπε: Παρελθών τήν γῆν καί ἐμπεριπατήσας τήν ὑπ’ οὐρανόν πάρειμι» (Ἰώβ 1, 6 - 7).

Σκεφθεῖτε τήν ἀναίδειαν τοῦ διαβόλου, ὅπου ἐτόλμησε νά ἀναμιχθῆ μετά τῶν Ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ καί νά παρουσιασθῆ ἐνώπιον Κυρίου Παντοκράτορος καί νά ζήτηση ὁ τρισκατάρατος ἄδεια ἀπό τόν Θεόν, νά πειράξη τόν Ἰώβ. Ἀλλά ὁ Ἰώβ ἐνίκησε τοῦτον, ὡς εἶναι γνωστόν τοῖς πᾶσι.

Πάλιν εἰς τόν Σολομῶντα γράφεται: «Φθόνῳ δέ διαβόλου θάνατος εἰσῆλθεν εἰς τόν κόσμον» (Σοφία Σολομῶντος 2, 24). Καί αὖθις παραθέτομεν ἐδάφιον τοῦ Προφήτου Ζαχαρίου, ὅπου φρίττει κανείς ἀναγινώσκων καί βλέπων τήν ἀναίδειαν τοῦ διαβόλου: «Καί ἔδειξέ μοι Κύριος Ἰησοῦν, τόν ἱερέα τόν μέγα, ἐστῶτα πρός προσώπου Ἀγγέλου Κυρίου καί ὁ διάβολος εἰστήκει ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, ἀντικεῖσθαι αὐτῶ. Καί εἶπεν Κύριος πρός τόν διάβολον: Ἐπιτιμῆσαι Κύριος ἐν σοί, διάβολε» (Ζαχαρίας 3, 1 – 2).

Εἰς τήν Καινήν Διαθήκην λέγει ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός: «Ἐθεώρουν τόν σατανᾶ ὡς ἀστραπήν, ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσόντα» (Λουκ. 10, 18).

Ὅταν ὁ Χριστός μας ἐδίδασκε τούς ἱερούς Αὐτοῦ μαθητάς καί Ἀποστόλους, μεταξύ τῶν πολυπληθῶν διδαγμάτων Του τούς εἶπε καί τά ἐξῆς: «Πορευόμενοι δέ κηρύσσετε λέγοντες, ὅτι ἤγγικεν ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Ἀσθενοῦντας θεραπεύετε, λεπρούς καθαρίζετε, νεκρούς ἐγείρετε, δαιμόνια ἐκβάλλετε, δωρεάν ἐλάβετε, δωρεάν δότε» (Ματθ. 10, 7 – 8).

Ἐκ δευτέρου περί τῶν Ἁγίων Ἀγγέλων. Αἱ λέξεις Ἄγγελος καί Ἄγγελοι ἀπαντῶνται εἰς τήν Παλαιάν Διαθήκην περί τάς 400 φοράς καί εἰς τήν Καινήν περίπου 200. Λ.χ. ὅταν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός ἐβαπτίσθη παρά τοῦ Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου εἰς τόν Ἰορδάνην, κατόπιν ἀνεχώρησεν εἰς τήν ἔρημον. Ἐκεῖ ἐνεφανίσθη εἰς Αὐτόν ὁ διάβολος διά νά τόν πειράξη, ἀλλά ὁ Παντοκράτωρ Κύριος ἐπεριφρόνησε τόν Σατανᾶ καί τόν ἐνίκησε μέ τόν θεῖον Του λόγον. «Καί ἰδού, Ἄγγελοι προσῆλθον καί διηκόνουν Αὐτῶ» (Ματθ. 4, 11). Ἀλλοῦ ὁ Κύριος λέγει: «Μή καταφρονήσητε ἑνός τῶν μικρῶν τούτων, λέγω γάρ ὑμῖν, ὅτι οἱ Ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς, διά παντός βλέπουσι τό πρόσωπων τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς» (Ματθ. 19, 10). Καί «ὅταν ἔλθη ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῆ δόξῃ αὐτοῦ καί πάντες οἱ ἅγιοι Ἄγγελοι μετ’ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπί θρόνου δόξης αὐτοῦ» (Ματθ. 25, 31). Καί εἰς τό βιβλίον τῶν Πράξεων ἀναγινώσκωμεν: «Καί ἰδού Ἄγγελος Κυρίου ἐπέστη καί φῶς ἔλαμψεν τῶ οἰκήματι» (Πράξ. 12, 7).

Ἐγράψαμε, καθώς ὑπολαμβάνομεν, ὑπέρ ἀρκετά. «Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω» καί «ἐρευνᾶτε τάς Γραφάς, ἵνα εὕρητε ζωήν αἰώνιον» (Ἰω. 5, 39), λέγει Κύριος Παντοκράτωρ. Καί καθώς λέγει ἡ Γραφή, «τοῦ πιστοῦ ὅλος ὁ κόσμος τῶν χρημάτων, τοῦ δέ ἀπίστου οὐδέ ὀβολός» (Παρ. Σολ. 17, 6).