Καταχώρηση μέ τήν εὐκαιρία τῆς μνήμης του. Ὁ Βίος ἔχει ληφθεῖ ἀπό τό τύποις ἀνέκδοτο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου, "Ἀδιἀφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας".
Γεννήθηκε στό Πόποβο Πόλιε τῆς Ἐρζεγοβίνης, τό 1610. Σέ νεαρή ἡλικία μόνασε στήν Μονή Εἰσοδείων τῆς Θεοτόκου στό Ζάβαλι καί ἀργότερα στήν Μονή Τβαρντός, ὅπου δέχθηκε τήν Ἱερωσύνη ἀπό τόν Μητροπολίτη Τρεμπίνιε Μακάριο. Ἐργάσθηκε ἱεραποστολικά κατά Λατίνων καί Οὐνιτῶν, κινδύνευσε ἀπό ἐξισλαμισμένους Σέρβους καί τελικά κατέφυγε στήν Ρωσία, ἀπ' ὅπου ἐπέστρεψε ἐνισχυμένος ἠθικά καί οἰκονομικά καί ἐπιδόθηκε σέ μεγάλο μορφωτικό, πνευματικό καί οἰκοδομικό ἔργο. Τό 1638, σέ ἡλικία μόλις 28 ἐτῶν!, χειροτονήθηκε γιά τήν ἀρετή καί τήν δράση του Μητροπολίτης Τρεμπίνιε, ἀπό τόν Πατριάρχη Πεκκίου Παϊσιο. Ἀργότερα ἀναδείχθηκε Μητροπολίτης Ζαχουμίας, ἀπό τόν ἔπειτα Ἱερομάρτυρα Πατριάρχη Πεκκίου Γαβριήλ. Ἄσκησε τά ἀρχιερατικά του καθήκοντα ἀπό τήν Μονή τοῦ Ὀστρόβου, στό Μαυροβούνιο, ὅπου ἔζησε ἀσκητικώτατα σέ παρακείμενο σπήλαιο.
Κοιμήθηκε εἰρηνικά, τό 1671.
Εἶναι ἰδιαίτερα θαυματουργός. Γιά τούς Μουσουλμάνους κατοίκους τῆς περιοχῆς, εἶναι ὁ "ἱκέτης τοῦ Παραδείσου", ἐνῶ οἱ Ὀρθόδοξοι χρησιμοποιοῦν τό ὄνομά του γιά ἐπικύρωση συμφωνιῶν καί ἐκτός ἀπό τίς καθιερωμένες ἀπό τήν Ἐκκλησία νηστείες, τηροῦν καί τήν "ἑβδομάδα τοῦ Ἁγίου Πατρός Βασιλείου".
Τό 1678 τό Λείψανό του ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο, μετά ἀπό ἐμφάνισή του στόν Ἡγούμενο τῆς Μονῆς τοῦ ἁγ. Λουκᾶ ἀρχιμ. Ραφαήλ. Τό 1714 οἱ μοναχοί ἔκρυψαν τό Λείψανο στίς ὄχθες τοῦ ποταμοῦ Ζέτα, γιά νά ἀποφύγουν τήν καταστροφή του ἀπό τόν Χουμάν Πασά. Ὅταν μετά ἀπό ἕνα χρόνο μία πλημμύρα κατέστρεψε τίς ὄχθες τοῦ ποταμοῦ, τά νερά θαυματουργικά δέν τό ἄγγιξαν! Τό 1852 καί τό 1876 - 77, τό Λείψανο μεταφέρθηκε γιά προφύλαξη στό Τσετίνιε. Σήμερα φυλάσσεται στήν Μονή τοῦ Ὀστρόβου.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 29η Ἀπριλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου