«Εἶμαι σίγουρη πώς συνάντησα τόν ἅγιο Ματθαῖο μέ σάρκα καί ὀστά»!
Π. Κ.
Μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ κατά τό ἔτος 2010, ὁλοκληρώσαμε τήν μελέτη τοῦ θέματος τῶν θαυμάτων καί σημείων τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν ΜΑΤΘΑΙΟΥ, Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν, τοῦ Νέου Ὁμολογητοῦ, ἐκδόθηκε μάλιστα καί ἕνα τευχίδιο 70 σελίδων, μέ τόν τίτλο «ΘΑΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΑ τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν ΜΑΤΘΑΙΟΥ τοῦ Νέου Ὁμολογητοῦ, Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος (+ 1950)". (Πρόκειται γιά τό βιβλίο μέ τό γαλάζιο ἐξώφυλλο, πού ἀναφέρεται στήν συνέχεια). Ἡ ἐργασία μας αὐτή ἔτυχε θερμῆς ὑποδοχῆς καί διαδόσεως, τόσο ἀπό τούς εὐλαβουμένους τήν μνήμη τοῦ Ἁγίου Πατρός Ματθαίου, ὅσο καί ἀπό μοναχούς καί μοναχές τῶν μονῶν του. Ἀτυχῶς ὅμως, πολεμήθηκε ἀπό θεολόγο τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ., ὁ ὁποῖος χαρακτήρισε ἐν Συνόδῳ τά θαύματα τοῦ ἁγ. Ματθαίου, «ὡς προϊόντα νοσηρᾶς θρησκευτικότητος»! Τό κείμενο πού ἀκολουθεῖ ἀνῆκει σέ μία ἄγνωστη σέ μένα κυρία (καί μάλιστα ἐκτός τοῦ χώρου τῶν Γ.Ο.Χ.), ἡ ὁποία εἶναι «σίγουρη πώς συνάντησε τόν ἅγιο Ματθαῖο μέ σάρκα καί ὀστά»! Κατά τήν συνάντηση αὐτή μάλιστα ὁ Ἅγιος Πατήρ τῆς δώρησε τό ἐν λόγῳ βιβλίο μας καί μέσῳ αὐτοῦ ἡ κυρία ὁδηγήθηκε στήν Ἰστοσελίδα μας (ὅπου ἀνακάλυψε τήν ταυτότητά του) καί στή συνέχεια ἐπισκέφθηκε καί τήν Ἱερά Μονή Παναγίας, ὅπου στίς ἐκεῖ ὑπάρχουσες εἰκόνες τοῦ Ἁγίου Πατρός, ἀναγνώρισε τόν κληρικό πού συνάντησε!
Ἡ κυρία Π.Κ. (τά στοιχεῖα της εἶναι γνωστά καί σέ μᾶς καί στήν Ἱ. Μ. Παναγίας, ἀλλά κατά τήν ἐπιθυμία της καί γιά τούς λόγους πού ἡ ἴδια ἀναφέρει στό ὑστερόγραφο τῆς ἐπιστολῆς της, δέν δημοσιοποιοῦνται), κατέγραψε τήν ἐμπειρία αὐτῆς τῆς συναντήσεως σέ ἐπιστολή της, τήν ὁποία ἀπέστειλε τήν 30.8.2011 πρός τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. καί τήν Ἀδελφότητα καί τήν Ἡγουμένη τῆς Ἱ. Μ. Παναγίας.
Ὅσα συζητήθηκαν μεταξύ τοῦ Ἁγίου Πατρός Ματθαίου καί τῆς κ. Π.Κ. κατά τήν ἐν Πνεύματι συνάντησή τους τῆς 9.7.2011 εἶναι πολύ σημαντικά, διότι ἄπτονται τοῦ ἐσχατολογικοῦ ἐνδιαφέροντος τῶν πιστῶν. Ὁ Ἅγιος Πατήρ - ἐλεημένος ἄλλωστε καί ἐν ζωῇ μέ τό προφητικό χάρισμα – προφητεύει ἀπό τήν οὐράνιο μακαριότητα τά ἐπερχόμενα «ἐπί τούς υἱούς τῆς ἀπηθείας» δεινά τῆς δικαίας ὀργῆς τοῦ Θεοῦ καί καλεῖ ὅλους μας σέ μετάνοια καί ἐπιστροφή στόν Θεό καί τό Ἅγιο θέλημά Του.
Ἡ ἐπιστολή τῆς κ. Π.Κ. δημοσιεύεται στήν συνέχεια αὐτούσια (ἐκτός ἐλαχίστων γλωσσικῶν προσαργογῶν). Ἀπό τήν θέση αὐτή εὐχαριστοῦμε τόν Παν/το Ἱερομόναχο κ. Β. Α. γιά τήν διάθεση τοῦ ἱστορικοῦ αὐτοῦ ντοκουμέντου.
Ἀθήνα 30.8.2011
Σεβαστοί Πατέρες, Ἁγία Ἡγουμένη, Ἀδελφότης Ἱ. Μ. Παναγίας Πευκοβονογιατρίσσης, τήν εὐλογία Σας.
Ὀνομάζομαι Π.Κ. καί εἶμαι κάτοικος Ἀθηνῶν. Στίς 9.7.2011, στίς 16.30, ἐπιβιβάστηκα στό τραῖνο τοῦ ΗΣΑΠ μέ κατεύθυνση τό Φάληρο. Στό σταθμό τῆς Ὁμόνοιας, λόγῳ ἔργων στήν γραμμή, διακόπτεται ἡ κυκλοφορία μέ κατεύθυνση τόν Πειραιᾶ. Ὡς ἐκ τούτου οἱ ἐπιβάτες εἶναι ὑποχρεωμένοι νά περιμένουν στόν σταθμό ἄλλον συρμό. Ἔστι κι ἐγώ περίμενα στόν ὑπόγειο τῆς Ὁμόνοιας τό δρομολόγιο μέ κατεύθυνση τόν Πειραιᾶ.
Καθησμένη σέ ἕνα παγκάκι, βρίσκω δίπλα μου ξεχασμένη μία τσάντα σκουρόχρωμη. Ἤθελα στήν συνέχεια νά βρῶ τόν κάτοχο γιά νά τήν παραδώσω. Ρώτησα ἕναν κύριο ἔγχρωμο ὁ ὁποῖος καθόταν δίπλα μου καί αὐτός μοῦ ἔδειξε ἕναν κληρικό, μικροῦ ἀναστήματος, ἡλικιωμένο, σάν τόν ἰδιοκτήτη τῆς τσάντας. Ἔρχεται τό τραῖνο, παίρνει ὁ κληρικός τήν τσάντα του, ἐπιβιβάζεται μέ τούς ἄλλους ἐπιβάτες καί κάθεται ἀπέναντί μου. (Στίς θέσεις ἐκείνες καθόμασταν μόνον οἱ δυό μας).
Ὅπως κάθοταν ὁ κλήρικος φάνηκε στή μέση του μία ποδιά μαύρη μέ κόκκινα κεντήματα. (Ἐνν. τό Μεγάλο καί Ἀγγελικό Σχῆμα).
«Συγγνώμη, ἀπό τήν Ρωσία εἶστε;» τόν ρωτάω.
«Ὄχι - μοῦ ἀπαντᾶ - Ἕλληνας εἶμαι».
«Ἀλλά ἐγώ – τοῦ λέω - ἔχω δεῖ στήν Ρωσία, πώς οἱ μοναχοί ντύνονται ἔτσι».
«Ἐγώ παιδί μου – μοῦ ἀπαντάει, δείχνοντας μέ τόν δείκτη τοῦ δεξιοῦ του χεριοῦ τόν οὐρανό – εἶμαι πάνω ἀπ’ αὐτούς καί τό φοράω αὐτό»!
Στή συνέχεια μέ ρώτησε μέ τί ἀσχολοῦμαι. Τοῦ ἀπάντησα πώς πρός τό παρόν ἀσχολοῦμαι μέ παραγγελίες καί ἐμπλουτίζω τίς γνώσεις μου μέ ἐκμάθηση ξένων γλωσσῶν.
«Παιδί μου – μοῦ λέει - θά γίνουν πολλά κακά καί δυστυχίες στόν κόσμο».
«Γέροντα - τοῦ ἀπαντῶ - ἀνέκαθεν ὑπῆρχαν, μά τώρα γίνονται μέ μεγαλύτερη συχνότητα. Ἀλλά ὁ Θεός κρατάει τόν κόσμο, διότι ὑπάρχει καί ἡ καλή μερίδα τῶν ἀνθρώπων».
«Παιδί μου – συνεχίζει – οἱ καλοί πιά εἶναι λίγοι. Ὁ Θεός εἶναι ὀργισμένος. Ἡ οἰκονομική κρίση εἶναι μόνον ἡ ἀρχή. Θά δοῦμε πολλές φυσικές καταστροφές, ὅπως ἄνοιγμα τῆς γῆς, μετακινήσεις βουνῶν, ἀσθένειες νά μεταλλάσονται καί νά ἐξελίσσονται ἄσχημα, καινούργιες ἀνίατες ἀσθένειες καί κυρίως ψυχολογικῆς φύσεως. Οἱ ἐπιστῆμες, ὅπως ἡ Ψυχιατρική καί ἡ Ψυχολογία, καί οἱ ἐπαγγελματίες πού τίς ὑπηρετοῦν, δέν θά βροῦν ἄκρη καί δέν θά καταλλήξουν πουθενά, διότι ὁ κόσμος εἶναι ἀξομολόγητος! Ἡ γῆ δέν θά παράγει, τά τρόφιμα θά εἶναι εἶδος πολυτελείας (γι’ αὐτό θά ὑπάρχουν) συγκρούσεις λαῶν καί ἐμφύλιοι».
«Αὐτά, Γέροντα, εἶναι ἤδη στήν ἐπικαιρότητα», τοῦ ἀπαντῶ ἐγώ...
«Θά γίνουν χειρότερα, παιδί μου – μοῦ λέει – Γιά ὅλα αὐτά πού σοῦ εἶπα εἴμαστε στό παρά 1’, ὄχι στό παρά 5’».
«Καλά, Γέροντα, τόσα δεινά νά αὐξάνονται καί ἐξ οὐρανοῦ συμπόνοια τίποτα;» τοῦ εἶπα καί πάλι.
Στή συνέχεια στενοχωρημένος, σάν νά μέ μάλωσε, ἀπάντησε: «Ἀκοῦς; Στό παρά 1’ , ὄχι στό παρά 5’».
Στό ὕψος τοῦ σταθμοῦ τῶν Πετραλώνων, ἀνοίγει τήν τσάντα του καί μοῦ δίνει ἕνα γαλάζιο βιβλίο.
«Εὐχαριστῶ - τοῦ λέω – πόσο κάνει;»
«Τίποτα - μοῦ λέει – δῶρο γιά σένα».
Ἦμουν τόσο ἀπορροφημένη ἀπό τά συγκλονιστικά πού μοῦ εἶπε, πού ξέχασα νά τόν ρωτήσω πιό ἦταν τό μοναστήρι του. Φτάνει τό τραῖνο στό Φάληρο, τοῦ ἀσπάζομαι τό χέρι, «τήν εὐλογία σας» τοῦ λέω, «στό καλό, παιδί μου» μοῦ ἀπαντᾶ, κατεβαίνω μέ μία εὐχάριστη ζάλη. Κοιτάζω στό βιβλίο τήν φωτογραφία στό ἐξώφυλλο καί διαπιστώνω πώς ὁ κληρικός ὁ ὁποῖος ἀπεικονίζοταν στό βιβλίο, ἦταν ὁ ἄγνωστος κληρικός τοῦ τραίνου, ὁ Ματθαῖος, ὁ ὁποῖος κοιμήθηκε τό 1950!!! (Σημ. ἡμ. Ἡ φωτογραφία τοῦ ἐξωφύλλου εἶναι ἡ εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Πατρός πού δημοσιεύεται σ' αὐτή τήν ἀνάρτηση).
«Δέν εἶναι δυνατόν, δέν τόν ξέρω, δέν τόν ἔχω ἐπικαλεστεῖ ποτέ, μοῦ εἶναι ἄγνωστος, δέν μπορεῖ νά ἔχω αὐτή τήν χάρη, ἴσως νά εἶναι κάποιος πού τοῦ μοιάζει», ἔλεγα στόν ἑαυτό μου συγκλονισμένη.
Κατόπιν, μέ τήν ἀνάγνωση τοῦ βιβλίου καί τῆς Ἰστοσελίδας πού συστήνει τό βιβλίο, τίς περιγραφές πού δίνουν τά παραπάνω καί τίς εἰκόνες πού εἶδα κατά τήν ἐπίσκεψή μου στό μοναστήρι σας, εἶμαι πιά σίγουρη πώς συνάντησα τόν ἅγιο Ματθαῖο μέ σάρκα καί ὀστά. Ἄς ἔχουμε ὅλοι τήν εὐχή του.
Υ.Γ. Θερμή παράκληση. Δέν διαδίδω τό δεγονός στόν κόσμο, μόνον σέ περιπτώσεις ἀνθρώπων πού εἶναι ἁρμόδιοι στό θέμα, ὅπως ἐσεῖς. Δέν ἐπιθυμῶ δημοσιότητα στά ΜΜΕ, οὔτε θέλω νά ἐκμεταλλευτῶ τό γεγονός γιά πλουτισμό. Παρακαλῶ κρατῆστε τήν ἀνωνυμία μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου