Προκύνημα στό Λείψανα τοῦ Ἱερομάρτυρος ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ
Μητροπολίτου Μολδαβίας (+ 1694)
Τῆς Εὐαγγελίας Μάρκου
Κατά τήν Διακαινήσιμη Ἑβδομάδα τοῦ παρελθόντος ἔτους 2009, πραγματοποιήσαμε μία μεγάλη προσκυνηματική ἐκδρομή στή Ρουμανία, μέ τήν εὐκαιρία τῆς πανηγύρεως τοῦ Ἱ. Ν. Ζωοδόχου Πηγῆς Μοβιλίτσας Βράντσεας, ὅπου ἡ ἕδρα τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Βράντσεας κ. Γεροντίου (τῆς Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ρουμανίας). Τοῦ προσκυνήματος ἡγήθηκε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Γ.Ο.Χ. Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κήρυκος ἀπό τήν Ἑλλάδα, συμμετεῖχαν δέ ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Γ.Ο.Χ. Κιτίου κ. Παρθένιος καί ὁ Πρωθιερεύς π. Μιχαήλ Ἰωάννου ἀπό τήν Κύπρο, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Γ.Ο.Χ. Κένυας κ. Ματθαῖος ἀπό τήν Κένυα καί 50 περίπου πιστοί ἀπό τήν Ἑλλάδα καί τήν Κύπρο (στή Ρουμανία συναντήσαμε καί τόν Σεβ. Μητροπολίτη Γ.Ο.Χ. Κιέβου κ. Σεραφείμ ἀπό τήν Οὐκρανία).
Μεταξύ ἄλλων ἀξιολόγων πνευματικῶν τόπων, ἐπισκεφθήκαμε κατά τήν διάρκεια τοῦ προσκυνήματος καί τήν ἱστορική Σκήτη τοῦ Μπράζι πού βρίσκεται στήν ἴδια περιοχή τῆς Βράντσεας, ὅπου καί προσκυνήσαμε τά Λείψανα τοῦ ἁγ. Θεοδοσίου. Στή συνέχεια δημοσιεύονται κάποιες φωτογραφίες ἀπό τό προσκύνημα καί στοιχεῖα γιά τά Λείψανα τοῦ Ἁγίου.
Ὁ ἅγιος Ἱεράρχης Θεοδόσιος τοῦ Σκήτης τοῦ Μπράζι, ἦταν Μητροπολίτης Μολδαβίας κατά τόν 17ο αἰ. Τό 1694, κατά τήν διάρκεια εἰσβολῆς τῶν Τατάρων, βασανίστηκε γιά νά ἀποκαλύψει πού ἦταν κρυμμένα τά κειμήλια καί τά χρήματα τῆς Σκήτης καί ἀρνούμενος νά τό ἀποκαλύψει τελειώθηκε μαρτυρικά μέ ἀποκεφαλισμό. Ἡ ἁγιότητά του διακηρύχθηκε ἀπό τό Πατριαρχεῖο Ρουμανίας τό 2003, μέ ἡμέρα μνήμης του τήν 22α Σεπτεμβρίου.
Κατά τήν διάρκεια τῆς ταραγμένης ἱστορίας τῆς Μολδαβίας, τά χαριτόβρυτα Λείψανά του βρέθηκαν μέ τρόπο θαυμαστό τό 1842, στή συνέχεια χάθηκαν κατά τήν κομμουνιστική διακυβέρνηση τῆς Ρουμανίας καί μετά τήν κατάρρευση τοῦ ἀθεϊστικοῦ καθεστώτος τό 1989, βρέθηκαν καί πάλι τήν 30ή Μαρτίου τοῦ ἔτους 2000.
Ἡ Σκήτη τοῦ Μπράζι βρίσκεται στό Πάνκιου (Panciou) τῆς διοικητικῆς περιφέρειας τῆς Βράντσεας. Ἱδρύθηκε τόν 17ο αἰ. ὡς ἀνδρικό κοινόβιο. Κατά τήν κομμουνιστική περίοδο ἔκλεισε. Μετά τήν πτώση τῶν κομμουνιστῶν (1989), ἐπαναλειτούργησε σάν γυναικείο κοινόβιο. Τιμᾶται ἐπ’ ὀνόματι τοῦ ἁγ. Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου.
Στήν πρώτη εὕρεση τῶν Λειψάνων τοῦ ἁγ. Θεοδοδοσίου (τό 1842), ἦταν παρών ὁ ὅσ. Ἀντύπας τοῦ Καλαποντέστι, τότε δόκιμος μοναχός, ὁ ὁποῖος ἔγραψε σχετικῶς:
Κατά τήν διάρκεια τῆς ταραγμένης ἱστορίας τῆς Μολδαβίας, τά χαριτόβρυτα Λείψανά του βρέθηκαν μέ τρόπο θαυμαστό τό 1842, στή συνέχεια χάθηκαν κατά τήν κομμουνιστική διακυβέρνηση τῆς Ρουμανίας καί μετά τήν κατάρρευση τοῦ ἀθεϊστικοῦ καθεστώτος τό 1989, βρέθηκαν καί πάλι τήν 30ή Μαρτίου τοῦ ἔτους 2000.
Ἡ Σκήτη τοῦ Μπράζι βρίσκεται στό Πάνκιου (Panciou) τῆς διοικητικῆς περιφέρειας τῆς Βράντσεας. Ἱδρύθηκε τόν 17ο αἰ. ὡς ἀνδρικό κοινόβιο. Κατά τήν κομμουνιστική περίοδο ἔκλεισε. Μετά τήν πτώση τῶν κομμουνιστῶν (1989), ἐπαναλειτούργησε σάν γυναικείο κοινόβιο. Τιμᾶται ἐπ’ ὀνόματι τοῦ ἁγ. Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου.
Στήν πρώτη εὕρεση τῶν Λειψάνων τοῦ ἁγ. Θεοδοδοσίου (τό 1842), ἦταν παρών ὁ ὅσ. Ἀντύπας τοῦ Καλαποντέστι, τότε δόκιμος μοναχός, ὁ ὁποῖος ἔγραψε σχετικῶς:
«Πρίν ὁ Ἀρχιμανδρίτης Δημήτριος γίνει Ἡγούμενος τῆς Μονῆς Μπράζι, ἔζησε σκληρή ἀσκητική ζωή σ’ ἕνα μεγάλο δάσος, ὅπου μέ τρόπο θαυμαστό βρῆκε ἕνα δοχεῖο γεμάτο μέ χρυσά νομίσματα! Στό δοχεῖο ὑπῆρχε καί ἕνα σημείωμα πού ἔλεγε, ὅτι αὐτά τά χρήματα ἦταν τοῦ Μητροπολίτου Θεοδοσίου, ὁ ὁποῖος τά εἶχε κρύψει προβλέποντας τό μαρτυρικό του τέλος στά χέρια τῶν Τατάρων. Τό σημείωμα ἔγραφε ἀκόμη, ὅτι ὅποιος τά βρεῖ, εἶναι ὑποχρεωμένος νά κτίσει μία Μονή καί τρεῖς Σκήτες καί ὅταν τελειώσει ἡ τρίτη Σκήτη θά βρεθοῦν τά Λείψανά του!
Γνωστοποιῶντας τό θαυμαστό αὐτό γεγονός ὁ Δημήτριος στόν Μητροπολίτη στό Ἰάσιο, πῆρε εὐλογία νά ἐκπληρώσει τήν τελευταῖα ἐπιθυμία τοῦ μακαρίου Μητροπολίτου. Ἔκτισε λοιπόν μία μεγάλη ἐκκλησία καί ἀφοῦ τελείωσε καί τήν τρίτη Σκήτη, ἀποφάσισε νά σκαφτεῖ στόν κῆπο καί ὁ δικός του τάφος. Ἐπειδή ὅμως ὁ λάκκος πού εἶχε διατάξει νά σκαφτεῖ καταστρέφοταν, ἀποφάσισε νά εἶναι καί ὁ ἴδιος παρών κατά τήν ἐκσκαφή. Σκάβοντας τότε βρῆκαν τό φέρετρο μέ τά ἅγια Λείψανα. Ἀξιώθηκα νά τά δῶ μέ τά ἴδια μου τά μάτια καί νά τά προσκυνήσω, ἐνῶ ἀνέδιδαν μία ἐξαίσια εὐωδία
»!
Τά Λείψανα τοῦ ἁγ. Θεοδοσίου ἐνταφιάστηκαν στήν ὑπόγεια κρύπτη – Παρεκκλήσιο τοῦ ναοῦ, τήν 6η Μαΐου 1842, ἐνῶ ἡ τιμία του Κάρα φυλάσσονταν στό Ἅγιο Βῆμα, μέχρι τό κλείσιμο τῆς Σκήτης ἀπό τούς κομμουνιστές. Κάτοικοι τῆς περιοχῆς θυμοῦνται, ὅτι ἔβλεπαν τίς νύχτες στήν ἀνατολική πλευρά ἕνα ὄμορφο γαλάζιο φῶς καί σκέπτονταν, ὅτι ἐκεῖ θά κρύβεται κάτι πνευματικά πολύτιμο.
Μετά τήν πτώση τοῦ ἀθεϊστικοῦ καθεστώτος (τό 1989), ἡ Σκήτη ξανάνοιξε καί ἐγκαταστάθηκε ἐκεῖ γυναικεία ἀδελφότητα. Τά Λείψανα τοῦ ἁγ. Θεοδοσίου ξαναβρέθηκαν τήν 30ή Μαρτίου 2000, κατά τήν διάρκεια ἀνασκαφῆς στό ὑπόγειο Παρεκκλήσιο. Ἔκτοτε φυλάσσονται στή Σκήτη.
Γνωστοποιῶντας τό θαυμαστό αὐτό γεγονός ὁ Δημήτριος στόν Μητροπολίτη στό Ἰάσιο, πῆρε εὐλογία νά ἐκπληρώσει τήν τελευταῖα ἐπιθυμία τοῦ μακαρίου Μητροπολίτου. Ἔκτισε λοιπόν μία μεγάλη ἐκκλησία καί ἀφοῦ τελείωσε καί τήν τρίτη Σκήτη, ἀποφάσισε νά σκαφτεῖ στόν κῆπο καί ὁ δικός του τάφος. Ἐπειδή ὅμως ὁ λάκκος πού εἶχε διατάξει νά σκαφτεῖ καταστρέφοταν, ἀποφάσισε νά εἶναι καί ὁ ἴδιος παρών κατά τήν ἐκσκαφή. Σκάβοντας τότε βρῆκαν τό φέρετρο μέ τά ἅγια Λείψανα. Ἀξιώθηκα νά τά δῶ μέ τά ἴδια μου τά μάτια καί νά τά προσκυνήσω, ἐνῶ ἀνέδιδαν μία ἐξαίσια εὐωδία
»!Τά Λείψανα τοῦ ἁγ. Θεοδοσίου ἐνταφιάστηκαν στήν ὑπόγεια κρύπτη – Παρεκκλήσιο τοῦ ναοῦ, τήν 6η Μαΐου 1842, ἐνῶ ἡ τιμία του Κάρα φυλάσσονταν στό Ἅγιο Βῆμα, μέχρι τό κλείσιμο τῆς Σκήτης ἀπό τούς κομμουνιστές. Κάτοικοι τῆς περιοχῆς θυμοῦνται, ὅτι ἔβλεπαν τίς νύχτες στήν ἀνατολική πλευρά ἕνα ὄμορφο γαλάζιο φῶς καί σκέπτονταν, ὅτι ἐκεῖ θά κρύβεται κάτι πνευματικά πολύτιμο.
Μετά τήν πτώση τοῦ ἀθεϊστικοῦ καθεστώτος (τό 1989), ἡ Σκήτη ξανάνοιξε καί ἐγκαταστάθηκε ἐκεῖ γυναικεία ἀδελφότητα. Τά Λείψανα τοῦ ἁγ. Θεοδοσίου ξαναβρέθηκαν τήν 30ή Μαρτίου 2000, κατά τήν διάρκεια ἀνασκαφῆς στό ὑπόγειο Παρεκκλήσιο. Ἔκτοτε φυλάσσονται στή Σκήτη.
Ἅγιε τοῦ Θεοῦ ΘΕΟΔΟΣΙΕ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου