ΑΓΙΟΣ ΦΙΛΑΡΕΤΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΣΕΡΝΙΚΩΦ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ (+ 1866)

Σειρά: Ἀδιάφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (ἀπό τό ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου)

Ἕνας τῶν μεγαλυτέρων λογίων τοῦ 19ου αἰ. Γεννήθηκε τό 1802 καί ἀφιέρωσε ὅλη του τήν ζωή στήν λατρεία τοῦ Θεοῦ καί στήν μελέτη τοῦ λόγου Του. Στά φοιτητικά του χρόνια ἐπισκέφθηκε τήν Μονή τοῦ Σάρωφ καί πῆρε τήν εὐλογία τοῦ ὁσ. Σεραφείμ. Τότε ὁ μεγάλος Στάρετς τοῦ προφήτευσε, ὅτι θά γίνει φωτιστής τῆς Ρωσίας καί καί θά γίνει γνωστός ὡς ἐπιστήμων. Πράγματι δίδαξε στή Θεολογική Ἀκαδημία τῆς Μόσχας Ἐκκλησιαστική Ἱστορία, Χριστιανική Ἠθική καί Δογματική, ἐνῶ τό 1835 ὀνομάσθηκε Πρύτανης τῆς Ἀκαδημίας καί χειροθετήθηκε Ἀρχιμανδρίτης. Μέ δική του πρωτοβουλία ἄρχισε ἡ μετάφρασις Πατερικῶν ἔργων, ἰδέα πού ἀργότερα ὑποστηρίχθηκε ἀπό τόν λόγιο Μητροπολίτη Μόσχας ἅγ. Φιλάρετο. Τό 1841 χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος Ρήγας στήν Λιθουανία καί τό 1848 μετατέθηκε στήν Ἐπισκοπή τοῦ Χαρικώβ. Τό 1858 ὀνομάσθηκε Ἀρχιεπίσκοπος καί τό 1859 μετατέθηκε στό Τσερνίκωφ.

Ἀπεβίωσε τό 1866 κατά τήν διάρκεια ἐπιδημείας χολέρας. Ἐνταφιάστηκε στό Βῆμα τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας Τριάδος Τσερνίκωφ, ὅπου καί σήμερα φυλάσσονται τά ἀδιάφθορα Λείψανά του, μαζί με αὐτά τῶν Ἁγίων προκατόχων του Θεοδοσίου καί Λαυρεντίου. Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 9η Αὐγούστου.