ΟΣΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΤΟΥ ΝΤΙΜΣΚ ΡΩΣΙΑΣ (+ 1224)

Σειρά: Ἀδιάφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (ἀπό τό ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου).

Γεννήθηκε στό Νόβγκοροντ, περίπου τό 1157. Σέ νεαρή ἡλικία, ὅταν ἄκουσε στήν ἐκκλησία τά λόγια τοῦ Κυρίου, "εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθείτω μοι" (Ματθ. 16, 24), πῆγε στή Μονή Χουτίνσκ καί ὑποτάχθηκε στόν ὅσ. Βαρλαάμ. Ἀγωνιζόμενος κατά τῶν παθῶν ἀνέβηκε σέ ὕψη ἀρετῆς. Ὅταν ὁ ὅσ. Βαρλαάμ πρίν τήν κοίμησή του τόν ὑπέδειξε γιά διάδοχό του, ὁ ὅσ. Ἀντώνιος ἔφυγε στήν ἐρημική λίμνη Ντίνσκ, στήν περιοχή τοῦ Τιχβίν καί ἡσύχασε ἐκεῖ. Ἀργότερα, μέ τήν συγκέντρωση γύρω του φιλοθέων καί φιλομονάχων ψυχῶν, δημιουργήθηκε μονή, ὁ ἴδιος ὅμως συνέχισε νά ζῆ ἀσκητικά μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς του.
Κοιμήθηκε εἰρηνικά τήν 24η Ἰουνίου 1224. Τό 1330 τό Λείψανό του ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο καί ἄρχισαν νά γίνονται θαύματα. Μετά τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1917, δέν ὑπάρχουν πληροφορίες γιά τήν τύχη του.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 17η Ἰανουαρίου καί τήν 24η Ἰουνίου.