ΟΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΟΥ ΜΠΟΡΟΒΙΤΣΙ ΡΩΣΙΑΣ,
Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ (16ος αἰ.)
Τήν Μεγάλη Τρίτη τοῦ 1540, ἕνα θαῦμα συγκλόνισε τήν μικρή κοινωνία τοῦ χωριοῦ Μποροβίτσι, τῆς περιφερεία
ς τοῦ Νόβγκοροντ. Μία ὑπερφυσική δύναμη ἔφερνε ἀντίθετα πρός τήν ρεῦμα τοῦ πλημυρισμένου ποταμοῦ Μίστα ἕνα μεγάλο κομμάτι πάγου, πάνω στό ὁποῖο ἀναπαυόταν μέσα σέ λαξευμένο φέρετρο, τό σῶμα ἑνός νεαροῦ ἄνδρα. Στήν ἰδέα μιᾶς δικαστικῆς ἔρευνας οἱ κάτοικοι ἔσπρωξαν τό παγόβουνο πού πλησίαζε στήν ὄχθη τους ἀρκετά βέρτσια μακρυά, ἀλλά τό ἑπόμενο πρωϊ τό βρῆκαν πάλι μπροστά τους!
Τό γεγονός αὐτό ἐπαναλήφθηκε τρεῖς φορές καί ἀρκετοί εὐσεβεῖς καί ἐνάρετοι γέροντες εἶδαν τό ἴδιο ὄνειρο. Ὁ ἄγνωστος νεκρός ἐμφανίσθηκε καί τούς παρατήρησε μέ λύπη: "Γιατί ἐσεῖς πού εἶστε Χριστιανοί, μέ διώχνετε ἐμένα πού εἶμαι κι ἐγώ Χριστιανός; Ὀνομάζομαι Ἰάκωβος, ὅπως ὁ ἀδελφός τοῦ Κυρίου". Γεμάτοι τύψεις οἱ χωρικοί ἐνταφίασαν τό σῶμα τοῦ ἀγνώστου Ἰακώβου καί ὕψωσαν ἕνα Παρεκκλήσιο πάνω ἀπό τόν τάφο του, εἰδοποιῶντας παράλληλα καί τόν Ἀρχιεπίσκοπο τοῦ Νόβγκοροντ.
Γιά τήν ζωή τοῦ μακαρίου Ἰακώβου δέν εἶναι τίποτα γνωστό. Κατά τήν παράδοση ἦταν διά Χριστόν Σαλός ἐργάτης ναυπηγείου, πού σκοτώθηκε ἀπό κεραυνό. Ἡ μόνη βεβαιότητα πού τόν ἀφορᾶ εἶναι τό χάρισμα τῶν θαυμάτων μέ τό ὁποῖο, ὅπως ἀποδείχθηκε, τόν ἐλέησε ὁ Θεός. Ὅταν θαύματα ἄρχισαν νά γίνονται στόν τάφο του, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τοῦ Νόβγκοροντ διέταξε τήν Ἀνακομιδή τῶν Λειψάνων του καί τήν μεταφορά τους στόν Ναό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Περίπου 20 χρόνια ἀργότερα, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τοῦ Νόβγκοροντ Λεωνίδας ἀναγκάσθηκε ἀπό τόν αὐξανόμενο ἀριθμό θαυμάτων νά ὁρίσει μία Ἐξεταστική Ἐπιτροπή. Τά θαύματα ἄρχισαν νά καταγράφονται, ἀλλά ὅταν ἡ Ἐπιτροπή εἶχε καταγράψει ὀγδόντα ὀκτώ 70άδες (6.160 περιπτώσεις), ἀναγκάσθηκε νά σταματήσει!
ς τοῦ Νόβγκοροντ. Μία ὑπερφυσική δύναμη ἔφερνε ἀντίθετα πρός τήν ρεῦμα τοῦ πλημυρισμένου ποταμοῦ Μίστα ἕνα μεγάλο κομμάτι πάγου, πάνω στό ὁποῖο ἀναπαυόταν μέσα σέ λαξευμένο φέρετρο, τό σῶμα ἑνός νεαροῦ ἄνδρα. Στήν ἰδέα μιᾶς δικαστικῆς ἔρευνας οἱ κάτοικοι ἔσπρωξαν τό παγόβουνο πού πλησίαζε στήν ὄχθη τους ἀρκετά βέρτσια μακρυά, ἀλλά τό ἑπόμενο πρωϊ τό βρῆκαν πάλι μπροστά τους!Τό γεγονός αὐτό ἐπαναλήφθηκε τρεῖς φορές καί ἀρκετοί εὐσεβεῖς καί ἐνάρετοι γέροντες εἶδαν τό ἴδιο ὄνειρο. Ὁ ἄγνωστος νεκρός ἐμφανίσθηκε καί τούς παρατήρησε μέ λύπη: "Γιατί ἐσεῖς πού εἶστε Χριστιανοί, μέ διώχνετε ἐμένα πού εἶμαι κι ἐγώ Χριστιανός; Ὀνομάζομαι Ἰάκωβος, ὅπως ὁ ἀδελφός τοῦ Κυρίου". Γεμάτοι τύψεις οἱ χωρικοί ἐνταφίασαν τό σῶμα τοῦ ἀγνώστου Ἰακώβου καί ὕψωσαν ἕνα Παρεκκλήσιο πάνω ἀπό τόν τάφο του, εἰδοποιῶντας παράλληλα καί τόν Ἀρχιεπίσκοπο τοῦ Νόβγκοροντ.
Γιά τήν ζωή τοῦ μακαρίου Ἰακώβου δέν εἶναι τίποτα γνωστό. Κατά τήν παράδοση ἦταν διά Χριστόν Σαλός ἐργάτης ναυπηγείου, πού σκοτώθηκε ἀπό κεραυνό. Ἡ μόνη βεβαιότητα πού τόν ἀφορᾶ εἶναι τό χάρισμα τῶν θαυμάτων μέ τό ὁποῖο, ὅπως ἀποδείχθηκε, τόν ἐλέησε ὁ Θεός. Ὅταν θαύματα ἄρχισαν νά γίνονται στόν τάφο του, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τοῦ Νόβγκοροντ διέταξε τήν Ἀνακομιδή τῶν Λειψάνων του καί τήν μεταφορά τους στόν Ναό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Περίπου 20 χρόνια ἀργότερα, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τοῦ Νόβγκοροντ Λεωνίδας ἀναγκάσθηκε ἀπό τόν αὐξανόμενο ἀριθμό θαυμάτων νά ὁρίσει μία Ἐξεταστική Ἐπιτροπή. Τά θαύματα ἄρχισαν νά καταγράφονται, ἀλλά ὅταν ἡ Ἐπιτροπή εἶχε καταγράψει ὀγδόντα ὀκτώ 70άδες (6.160 περιπτώσεις), ἀναγκάσθηκε νά σταματήσει!
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 22α Μαϊου καί τήν 23η Ὀκτωβρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου