ΟΣΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ΤΟΥ ΚΛΟΠΣ ΡΩΣΙΑΣ,
Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ (+ 1453)
Τόν Βίο τοῦ μακαρίου Μιχ
αήλ κατέγραψε ὁ Βογιάρος Βασίλειος Τουτσκώφ, μετά ἀπό ἐντολή τοῦ Μητροπολίτου Μόσχας ἁγ. Μακαρίου."Στούς χρόνους τοῦ Μεγάλου Πρίγκιπα Βασιλείου Δημήτριεβιτς - ἀρχίζει ὁ Βίος - (γιοῦ τοῦ Δημητρίου Ντονσκόϊ, Νικητοῦ τῶν Τατάρων στό Κουλίκοβο Πόλ), τοῦ Μητροπολίτου Φωτίου καί τοῦ Ἡγουμένου Θεοδώρου, στίς 23 Ἰουνίου 1408, τήν παραμονή τῆς Ἑορτῆς τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ, ἔψαλλαν τόν Ὄρθρο στό Μοναστήρι τοῦ Κλόπς, πού ἦταν τότε φτωχό καί ἄγνωστο". Τό Μοναστήρι τοῦ Κλόπς βρίσκεται στό Νόβγκοροντ. Ὅταν ἕνας ἀπό τούς μοναχούς φεύγει ἀπό τό Καθολικό γιά νά θυμιάσει τό κελλί του, βρίσκει μέσα σ' αὐτό - ἄν καί κλειδωμένο - ἕναν ἄγνωστο μοναχό νά ἀντιγράφει ἤρεμα τό Βιβλίο τῶν Πράξεων. Ὅταν μετά τήν Λειτουργία φθάνει ὁ Ἡγούμενος καί τόν ἀνακρίνει, ὁ ἄγνωστος ἀπαντᾶ ἐπανα λαμβάνοντας τίς ἐρωτήσεις. Παρά τήν παραδοξότητά του ὁ ἄγνωστος γίνεται ἀποδεκτός ἀπό τήν ἀδελφότητα, λόγῳ τῆς κατανυκτικῆς του φωνῆς καί τῆς ἱκανότητας νά διαβάζει ὄμορφα.
Ἀργότερα τόν ἴδιο χρόνο, κατά τήν Ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως, ὁ Πρίγκιπας Κωνσταντῖνος Δημήτριεβιτς, ἄλλος γιός τοῦ Ντόνσκοϊ, διωγμένος ἄδικα ἀπό τήν ἡγεμονεία του ἀπό ἄλλον ἀδελφό, συντρώγει μέ τούς μοναχούς στήν τράπεζα, παρατηρῶντας μέ προσοχή τόν μοναχό πού διαβάζει ἀπό τό Βιβλίο τοῦ Ἰώβ. "Εἶναι ὁ Μιχαήλ, ὁ γιός τοῦ Μαξίμου", λέει στόν Ἡγούμενο πρίν φύγει. "Φροντίστε τον, εἶναι ἕνας ἀπό τούς δικούς μας". Ἀπό αὐτή τήν ἀναγνώριση προκύπτει, ὅτι ὁ μακάριος Μιχαήλ ἦταν ἀρχοντικῆς καταγωγῆς, ὅμως λεπτομέρειες γιά τήν ζωή του πρίν τήν ἐμφάνισή του στό Κλόπς δέν διασώθηκαν. Μόνο στόν Βίο τοῦ ἁγ. Ἰωνᾶ Ἀχριεπισκόπου Νόβγκοροντ ὑπάρχει γι' αὐτόν μία ἀξιόλογη ἀναφορά. Ὁ βιογράφος σημειώνει, ὅτι ὁ Μιχαήλ ἐμφανίσθηκε στό Νόβγκοροντ φθάνοντας ἀπό "μία χώρα μακρινή, γιός μιᾶς ἄλλης πατρίδας" (Μόσχα;). Κάποτε στήν κεντρική πλατεία καί ἐνῶ κάνει τόν βοηθό ἑνός ταχυδακτυλουργοῦ, κάποια παιδιά τοῦ ρίχνουν πέτρες. Ὁ Μιχαήλ ἀντί νά τά διώξει στρέφεται σέ κάποιο πού στέκεται παράμερα, τό σηκώνει ἀπό τά μαλλιά καί προλέγει ὅτι θά γίνει Ἀρχιεπίσκοπος τῆς πόλεως! Πρόκειται γιά τόν ἅγ. Ἰωνᾶ.
Τό προηγούμενο ἀποδεικνύει, ὅτι ὁ μακάριος Μιχαήλ εἶχε σηκώσει νωρίς τόν σταυρό τῆς θεληματικῆς μωρίας καί ἦταν ἤδη χαριτωμένος μέ τό χάρισμα τῆς προφητείας.
Στό μοναστήρι τοῦ Κλόπς ὁ Μιχαήλ ἔζησε κοιμώμενος κατά γῆς στό κελλί του καί τρεφόμενος μέ ψωμί καί νερό. Τό χάρισμα τῶν θαυμάτων καί κυρίως αὐτό τῆς προφητείας, τόν ἔκαναν εὑρύτατα γνωστό. Σέ μία περίοδο ξηρασίας, ἔκανε μέ τήν προσευχή του νά ἀναβλύσει μία πηγή! Κατά τήν διάρκεια ἑνός λιμοῦ, ἔπεισε τούς ἄλλους μοναχούς νά θρέψουν τούς ἐξαθλιωμένους χωρικούς μέχρις ἐξαντλήσεως τῶν ἀποθεμάτων καί μετά γέμισε θαυματουργικά τίς ἀποθήκες. Στόν συγγενῆ του Πρίγκιπα Κωνσταντῖνο προφήτευσε, ὅτι θά ἐπέστρεφε στήν ἡγεμονεία του ἄν ἔκτιζε μία Ἐκκλησία ἀφιερωμένη στήν Ἁγία Τριάδα. Κατά τήν ἡμέρα τῶν ἐγκαινίων μία ἀντιπροσωπεία ἀπό τήν ἡγεμονεία ζήτησε ἀπό τόν Ἄρχοντα νά ἀναλάβει τήν διοίκηση! Στόν προβληματικό Πρίγκιπα Σεμιάκα, προλέγει τόν θάνατό του, ἄν δέν σταματίσει νά σπέρνει διχόνοια στήν χώρα. Ἀδιόρθωτος ὁ Σεμιάκα πεθαίνει! Κατά τήν κηδεία τοῦ Ἡγουμένου, ἕνα ζαρκάδι ἀκολουθεῖ τόν Μιχαήλ χωρίς νά φοβᾶται τόν κόσμο! δεῖγμα καί φανέρωση τῆς προπτωτικῆς καταστάσεως στήν ὁποία εἶχε φθάσει ὁ Σαλός.
Στίς 22 Ἰανουαρίου 1440, ἀνεβαίνει στό καμπαναριό καί ξεσηκώνει τόν κόσμο μέ χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες. Ὅταν τόν ρώτησαν γιατί, μέ καταπληκτική εὐκρίνεια ἀπάντησε: "Αὐτή τήν στιγμή ἡ Μόσχα βρίσκεται σέ μεγάλη χαρά. Ἕνας γιός τοῦ Μεγάλου Πρίγπικα γεννήθηκε. Θά κληρονομήσει ὅλη τήν Ρωσική γῆ καί θά εἶναι τρόμος τῶν ἐχθρῶν του. Ἀλλά θά ὑποτάξει τό Νόβγκοροντ καί θά βάλει τέλος στίς ἐλευθερίες του". Ὁ Μεγάλος Ἡγεμόνας τῆς Μόσχας Ἰβάν Γ', ἕνας ἀπό τούς θεμελιωτές τῆς Μοσχοβίτικης Τσαροκρατίας, αὐτός πού προσάρτησε τό Νόβγκοροντ τό 1471, εἶχε γεννηθεῖ!
Κάποτε ὁ Σαλός δέν δίστασε νά ἐπιτρέψει τήν εἴσοδο στό μοναστήρι μιᾶς ὁμάδας 30 ὁπλισμένων περιθωριακῶν ἀτόμων, νά τούς βάλει στήν τράπεζα καί νά τούς προσφέρει προσωπικά φαγητό!
Τό 1453, ἔτος τῆς Ἁλώσεως τῆς ΚΠόλεως ἀπό τούς Ὀθωμανούς, ὁ μακάριος Μιχαήλ κοιμήθηκε εἰρηνικά, ἀφοῦ προεῖδε τόν θάνατό του, ἀποχαιρέτησε τούς μοναχούς καί κοινώνησε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. Ἦταν ἡ 11η Ἰανουαρίου, ἡμέρα τῆς μνήμης του.
αήλ κατέγραψε ὁ Βογιάρος Βασίλειος Τουτσκώφ, μετά ἀπό ἐντολή τοῦ Μητροπολίτου Μόσχας ἁγ. Μακαρίου."Στούς χρόνους τοῦ Μεγάλου Πρίγκιπα Βασιλείου Δημήτριεβιτς - ἀρχίζει ὁ Βίος - (γιοῦ τοῦ Δημητρίου Ντονσκόϊ, Νικητοῦ τῶν Τατάρων στό Κουλίκοβο Πόλ), τοῦ Μητροπολίτου Φωτίου καί τοῦ Ἡγουμένου Θεοδώρου, στίς 23 Ἰουνίου 1408, τήν παραμονή τῆς Ἑορτῆς τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ, ἔψαλλαν τόν Ὄρθρο στό Μοναστήρι τοῦ Κλόπς, πού ἦταν τότε φτωχό καί ἄγνωστο". Τό Μοναστήρι τοῦ Κλόπς βρίσκεται στό Νόβγκοροντ. Ὅταν ἕνας ἀπό τούς μοναχούς φεύγει ἀπό τό Καθολικό γιά νά θυμιάσει τό κελλί του, βρίσκει μέσα σ' αὐτό - ἄν καί κλειδωμένο - ἕναν ἄγνωστο μοναχό νά ἀντιγράφει ἤρεμα τό Βιβλίο τῶν Πράξεων. Ὅταν μετά τήν Λειτουργία φθάνει ὁ Ἡγούμενος καί τόν ἀνακρίνει, ὁ ἄγνωστος ἀπαντᾶ ἐπανα λαμβάνοντας τίς ἐρωτήσεις. Παρά τήν παραδοξότητά του ὁ ἄγνωστος γίνεται ἀποδεκτός ἀπό τήν ἀδελφότητα, λόγῳ τῆς κατανυκτικῆς του φωνῆς καί τῆς ἱκανότητας νά διαβάζει ὄμορφα.Ἀργότερα τόν ἴδιο χρόνο, κατά τήν Ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως, ὁ Πρίγκιπας Κωνσταντῖνος Δημήτριεβιτς, ἄλλος γιός τοῦ Ντόνσκοϊ, διωγμένος ἄδικα ἀπό τήν ἡγεμονεία του ἀπό ἄλλον ἀδελφό, συντρώγει μέ τούς μοναχούς στήν τράπεζα, παρατηρῶντας μέ προσοχή τόν μοναχό πού διαβάζει ἀπό τό Βιβλίο τοῦ Ἰώβ. "Εἶναι ὁ Μιχαήλ, ὁ γιός τοῦ Μαξίμου", λέει στόν Ἡγούμενο πρίν φύγει. "Φροντίστε τον, εἶναι ἕνας ἀπό τούς δικούς μας". Ἀπό αὐτή τήν ἀναγνώριση προκύπτει, ὅτι ὁ μακάριος Μιχαήλ ἦταν ἀρχοντικῆς καταγωγῆς, ὅμως λεπτομέρειες γιά τήν ζωή του πρίν τήν ἐμφάνισή του στό Κλόπς δέν διασώθηκαν. Μόνο στόν Βίο τοῦ ἁγ. Ἰωνᾶ Ἀχριεπισκόπου Νόβγκοροντ ὑπάρχει γι' αὐτόν μία ἀξιόλογη ἀναφορά. Ὁ βιογράφος σημειώνει, ὅτι ὁ Μιχαήλ ἐμφανίσθηκε στό Νόβγκοροντ φθάνοντας ἀπό "μία χώρα μακρινή, γιός μιᾶς ἄλλης πατρίδας" (Μόσχα;). Κάποτε στήν κεντρική πλατεία καί ἐνῶ κάνει τόν βοηθό ἑνός ταχυδακτυλουργοῦ, κάποια παιδιά τοῦ ρίχνουν πέτρες. Ὁ Μιχαήλ ἀντί νά τά διώξει στρέφεται σέ κάποιο πού στέκεται παράμερα, τό σηκώνει ἀπό τά μαλλιά καί προλέγει ὅτι θά γίνει Ἀρχιεπίσκοπος τῆς πόλεως! Πρόκειται γιά τόν ἅγ. Ἰωνᾶ.
Τό προηγούμενο ἀποδεικνύει, ὅτι ὁ μακάριος Μιχαήλ εἶχε σηκώσει νωρίς τόν σταυρό τῆς θεληματικῆς μωρίας καί ἦταν ἤδη χαριτωμένος μέ τό χάρισμα τῆς προφητείας.
Στό μοναστήρι τοῦ Κλόπς ὁ Μιχαήλ ἔζησε κοιμώμενος κατά γῆς στό κελλί του καί τρεφόμενος μέ ψωμί καί νερό. Τό χάρισμα τῶν θαυμάτων καί κυρίως αὐτό τῆς προφητείας, τόν ἔκαναν εὑρύτατα γνωστό. Σέ μία περίοδο ξηρασίας, ἔκανε μέ τήν προσευχή του νά ἀναβλύσει μία πηγή! Κατά τήν διάρκεια ἑνός λιμοῦ, ἔπεισε τούς ἄλλους μοναχούς νά θρέψουν τούς ἐξαθλιωμένους χωρικούς μέχρις ἐξαντλήσεως τῶν ἀποθεμάτων καί μετά γέμισε θαυματουργικά τίς ἀποθήκες. Στόν συγγενῆ του Πρίγκιπα Κωνσταντῖνο προφήτευσε, ὅτι θά ἐπέστρεφε στήν ἡγεμονεία του ἄν ἔκτιζε μία Ἐκκλησία ἀφιερωμένη στήν Ἁγία Τριάδα. Κατά τήν ἡμέρα τῶν ἐγκαινίων μία ἀντιπροσωπεία ἀπό τήν ἡγεμονεία ζήτησε ἀπό τόν Ἄρχοντα νά ἀναλάβει τήν διοίκηση! Στόν προβληματικό Πρίγκιπα Σεμιάκα, προλέγει τόν θάνατό του, ἄν δέν σταματίσει νά σπέρνει διχόνοια στήν χώρα. Ἀδιόρθωτος ὁ Σεμιάκα πεθαίνει! Κατά τήν κηδεία τοῦ Ἡγουμένου, ἕνα ζαρκάδι ἀκολουθεῖ τόν Μιχαήλ χωρίς νά φοβᾶται τόν κόσμο! δεῖγμα καί φανέρωση τῆς προπτωτικῆς καταστάσεως στήν ὁποία εἶχε φθάσει ὁ Σαλός.
Στίς 22 Ἰανουαρίου 1440, ἀνεβαίνει στό καμπαναριό καί ξεσηκώνει τόν κόσμο μέ χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες. Ὅταν τόν ρώτησαν γιατί, μέ καταπληκτική εὐκρίνεια ἀπάντησε: "Αὐτή τήν στιγμή ἡ Μόσχα βρίσκεται σέ μεγάλη χαρά. Ἕνας γιός τοῦ Μεγάλου Πρίγπικα γεννήθηκε. Θά κληρονομήσει ὅλη τήν Ρωσική γῆ καί θά εἶναι τρόμος τῶν ἐχθρῶν του. Ἀλλά θά ὑποτάξει τό Νόβγκοροντ καί θά βάλει τέλος στίς ἐλευθερίες του". Ὁ Μεγάλος Ἡγεμόνας τῆς Μόσχας Ἰβάν Γ', ἕνας ἀπό τούς θεμελιωτές τῆς Μοσχοβίτικης Τσαροκρατίας, αὐτός πού προσάρτησε τό Νόβγκοροντ τό 1471, εἶχε γεννηθεῖ!
Κάποτε ὁ Σαλός δέν δίστασε νά ἐπιτρέψει τήν εἴσοδο στό μοναστήρι μιᾶς ὁμάδας 30 ὁπλισμένων περιθωριακῶν ἀτόμων, νά τούς βάλει στήν τράπεζα καί νά τούς προσφέρει προσωπικά φαγητό!
Τό 1453, ἔτος τῆς Ἁλώσεως τῆς ΚΠόλεως ἀπό τούς Ὀθωμανούς, ὁ μακάριος Μιχαήλ κοιμήθηκε εἰρηνικά, ἀφοῦ προεῖδε τόν θάνατό του, ἀποχαιρέτησε τούς μοναχούς καί κοινώνησε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. Ἦταν ἡ 11η Ἰανουαρίου, ἡμέρα τῆς μνήμης του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου