Ἡ ιστορία τῆς εἰκόνας αὐτῆς ἀρχίζει στά μέσα τοῦ 17ου αἰ., ὅταν ἡ Ρωσία ὑπέφερε ἀπό λοιμώδη νόσο. Στήν πόλη Σουΐσκ πού εἶχε πληγεῖ ἰδιαίτερα, οἱ κάτοικοι - ἀφοῦ ἔχασαν κάθε ἐλπίδα γιά ἀνθρώπινη βοήθεια - στράφηκαν ὁλοκληρωτικά πρός τόν Θεό καί μέ ὁλονύκτιες ἀγρυπνίες καί δεήσεις ζήτησαν τό ἔλεός Του.
Τήν περίοδο ἐκείνη οἱ ἐνορίτες τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως εἶχαν παραγγείλει σ' ἔναν ἐνάρετο ἀσκητή ἁγιογράφο, ἕνα ἀντίγραφο τῆς Ὁδηγητρίας τοῦ Σμολένσκ. Εὐσεβεῖς ἄνθρωποι ὅπως ἦταν, νήστεψαν ὅλη τήν ἑβδομάδα τῆς ἁγιογραφήσεώς της, προσευχήθηκαν καί ἀφοῦ ἐξομολογήθηκαν καί κοινώνησαν τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, πῆγαν μέ τόν ἐφημέριό τους νά τήν παραλάβουν. Ἀπό τήν στιγμή τῆς παραλαβῆς τῆς εἰκόνας, ἡ ἐπιδημία ἄρχισε νά ὑποχωρεῖ, ἀρχικά στήν ἐνορία τῆς Ἀναστάσεως καί στή συνέχεια σ' ὅλη τήν πόλη.
Ἡ Παναγία τοῦ Σουΐσκ ἀναδείχθηκε ίδιαίτερα θαυματουργή. Ἕνας κατάλογος θαυμάτων πού ἄρχισε τότε νά τηρεῖται, σύντομα κατέγραψε 117 περιπτώσεις, ἀπό τίς ὁποίες οἱ 7 ἀφοροῦσαν θεραπείες παραλυτικῶν. Ἡ Εἰκόνα τιμᾶται τήν 2α Νοεμβρίου (σέ ἀνάμνηση τῆς ἀπαλλαγῆς ἀπό τήν νόσο), τήν 18η καί τήν 28η Ἰουλίου (σέ ἀνάμνηση ἀπαλλαγῆς ἀπό χολέρα τό 1831) τήν Τρίτη τοῦ Πάσχα καί τήν πρώτη Κυριακή τῆς Νηστείας τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου