ΤΟ ΕΓΚΟΛΠΙΟ ΤΟΥ ΚΑΡΛΟΜΑΓΝΟΥ

Ὁ Καρλομάγνος ἤ Κάρολος ὁ  Μέγας (742 ἤ 747 – 814), ἦταν Βασιλιᾶς τῶν Φράγκων (771 – 814), τῶν Λομβαρδῶν (774 κ.ἑ.)  καί  ἱδρυτῆς  τῆς  Ἁγίας  Ρωμαϊκῆς  Αὐτοκρατορίας.

Τό λεγόμενο «Φυλαχτό τοῦ Καρλομάγνου» βρέθηκε τό  1165, στόν Καθεδρικό Ναό  τοῦ Ἄαχεν, κατά  τήν  ἐκταφή  τοῦ Λειψάνου  του  ἀπό  τόν Γερμανό  Αὐτοκράτορα Φρειδερίκο Α’Μπαρμπαρόσα. Ἔχει σχῆμα ἐγκολπίου  καί  ἀποτελεῖται  ἀπό  δύο  μεγάλα ζαφείρια, τό  ἕνα  σχήματος ὀβάλ  καί  τό  ἄλλο  τετράγωνο. Τά  ζεφείρια  εἶναι  δεμένα  μέ  χρυσό  καί  περιβάλλονται  ἀπό  23  μαργαριτάρια, 8 σμαράγδια, 8 γρανάτες, 3  ἀμέθυστους  καί  5  μικρότερα  ζαφείρια.

Στό  ἐσωτερικό  ὑπάρχουν δύο μικρά τμήματα Τιμίου Ξύλου, τοποθετημένα  σέ  σχῆμα Σταυροῦ.  Κατά  τήν  παράδοση,  σέ  ἕνα  μικρό  μενταγιόν, σέ  ἐσωτερική  θήκη, ὑπῆρχαν μαλλία  τῆς  Ὑπεραγίας  Θεοτόκου. Τό  μενταγιόν  αὐτό  στήν  ἱστορική  πορεία  χάθηκε.

Ἀπό  τήν  εὕρεσή  του, τό «Φυλαχτό  τοῦ  Καρλομάγνου», διαφυλά-χθηκε  στό  Θησαυροφυλάκιο  τοῦ  Ἄαχεν. Το  1804, ὁ  Γαλλικῆς  καταγωγῆς Ἐπίσκοπος  τῆς  πόλεως, τό  πρόσφερε  στήν  Αὐτοκράτειρα  Ἰωσηφῖνα. Παρέμεινε  στην  κατοχή  ταῶν  κληρονόνων  της  μέχρι  το 1919, ὁπότε  κληροδοτήθηκε στόν  Καρδινάλιο Lucon  τῆς  Γαλλικῆς Ρένς. Ἐκεῖ ἐκτέθηκε  στόν  Καθεδρικό  Ναό  μέχρι  τό  1927, ὁπότε  μεταφέρθηκε  στό Palais du Tau, ὅπου  καί  σήμερα  φυλάσσεται.

Μεταξύ τῶν πηγῶν καί τό Ἰστολόγιο ΛΕΙΨΑΝΟΘΗΚΗ