ΟΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΟΥ ΖΕΛΕΖΝΟΜΠΟΡΟΦΣΚΙ ΡΩΣΙΑΣ (+1442)

Καταχώρηση μέ τήν εὐκαιρία τῆς μνήμης του. Ὁ Βίος ἔχει ληφθεῖ ἀπό τό τύποις ἀνέκδοτο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου, "Ἀδιἀφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας".

Γεννήθηκε στή Γαλικία, σέ οἰκογένεια βογιάρων. Νέος ἐντάχθηκε στή συνοδεία τοῦ ὁσ. Σεργίου τοῦ Ραντονέζ καί μέ τήν εὐλογία του ἀναχώρησε στό δάσος τοῦ Ζελεζνομπορόφσκ, ὅπου ἔζησε ἐρημητικά καί ἡσυχαστικά. Μέ τήν προσέλευση καί ἀποδοχή μαθητῶν ἵδρυσε στόν χῶρο μονή ἀφιερωμένη στόν Τίμιο Πρόδρομο, στήν ὁποία ἴσχυε τό τυπικό τῆς Λαύρας τῆς Ἁγίας Τριάδος - ἁγ. Σεργίου. Ἐξαιρετικά ταπεινός, μόνο πρός τό τέλος τῆς ζωῆς του δέχθηκε τό ἡγουμενικό ἀξίωμα. Ὅταν τό 1429 ἡ μονή καταστράφηκε ἀπό τούς Τατάρους, ὁ ὅσ. Ἰάκωβος τήν ἀναστήλωσε καί βοήθησε τόν ταλαιπωρημένο ἀπό τήν ἐπιδρομή τοπικό πληθυσμό.

Κοιμήθηκε εἰρηνικά τήν 11η Ἀπριλίου 1442 καί ἐνταφιάσθηκε στό Καθολικό τῆς μονῆς του. Τό Λείψανό του ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο τό 1613, ἀλλά μετά τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1917 δέν ὑπάρχουν πληροφορίες γιά τήν τύχη του.

Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 11η Ἀπριλίου.