ΑΓ. ΜΩΫΣΗΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΝΟΒΓΚΟΡΟΝΤ ΡΩΣΙΑΣ (+1362)

Καταχώρηση μέ τήν εὐκαιρία τῆς μνήμης του. Ὁ Βίος ἔχει ληφθεῖ ἀπό τό τύποις ἀνέκδοτο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου, "Ἀδιἀφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας".

Ὁ κατά κόσμον Μητροφάνης γεννήθηκε στό Νόβγκοροντ καί νέος ἔφυγε κρυφά καί ἔγινε μοναχός στήν Μονή τοῦ Σωτῆρος στό Τβέρ. Ὅταν οἱ γονεῖς του ἀνακάλυψαν τό τόπο καταφυγῆς του, ἀναγκάσθηκε νά κοινοβιάσει τήν Μονή Κολμώφ, κοντά στό Νόβγκοροντ. Ἐκεῖ δέχθηκε τήν Ἱερωσύνη, ἐνῶ ἀργότερα ἀναδείχθηκε Ἀρχιμανδρίτης τῆς Μονῆς Γιούριεφ.

Τό 1325 διαδέχθηκε τόν Ἀρχιεπίσκοπο Δαβίδ στόν Θρόνο τοῦ Νόβγκοροντ, ἀλλά τό 1330 ἀναγκάσθηκε νά ἀποσυρθεῖ - λόγῳ σκανδάλων - στήν Μονή Κολμώφ. Ἵδρυσε στήν Ντερεβινίτσα τήν Μονή τῆς Ἀναστάσεως καί ἡσύχασε ἐκεῖ 22 χρόνια. Τό 1352 ἐπανῆλθε στήν ἕδρα του. Ὑπῆρξε μεγάλος Ἱεράρχης. Ὁ Πατριάρχης ΚΠόλεως ἅγ. Φιλόθεος ὁ Κόκκινος, σέ ἔνδειξη ἐκτιμήσεως πρός τό πρόσωπο καί τό ἔργο του, τοῦ ἐπέτρεψε νά φέρει φελόνιο μέ πολυσταύρια (μάλιστα τοῦ ἔστειλε ἕνα σάν πατριαρχική εὐλογία) καί νά διοικεῖ μέ αὐτονομία τήν Ἀρχιεπισκοπή του. Ἵδρυσε τρεῖς Μονές καί ἔκτισε πέτρινο Ναό πρός τιμήν τῆς Κοιμ. Θεοτόκου στήν Βαλάτοβα. Τό 1359 ἀσθένησε καί ἀποσύρθηκε στήν Μονή τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ στό Σκοροντώβσκ (τήν ὁποία εἶχε ἱδρύσει). Κοιμήθηκε ἐκεῖ εἰρηνικά τό 1362.

Τό 1686 τό Λείψανό του ἀνακομίσθηκε ἀδιάφορο. Μετά τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1917, δέν ὑπάρχουν πληροφορίες γιά τήν τύχη του.

Τιμᾶται τήν 25η Ἰανουαρίου καί ἡ Ἀνακομιδή τοῦ Λειψάνου του τήν 19η Ἀπριλίου.