Καταχώρηση μέ τήν εὐκαιρία τῆς μνήμης του. Ὁ Βίος ἔχει ληφθεῖ ἀπό τό τύποις ἀνέκδοτο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου, "Ἀδιἀφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας".
Γιά τήν προηγούμενη ζωή τοῦ ἁγ. Ἀρχιερέως Βασιλείου Β’, Ἐπισκόπου Ριαζάν δέν διασώθηκαν πληροφορίες. Ὡς Ἐπίσκοπος ἀρχιεράτευσε ἀρχικά στό Μούρομ, ὅπου ὁ διάβολος προσπάθησε νά διακόψει τήν θεοφιλή ποιμαντορία του μέ τόν ἀκόλουθο τρόπο: Παρουσίαζε ὁ μισόκαλος κατά φαντασίαν μία γυναῖκα νά μπαίνει τίς νύκτες στό ἐνδιαίτημα τοῦ Ἀρχιερέως! Τό γεγονός αὐτό προκάλεσε - ὅπως ἦταν φυσικό - σκανδαλισμό καί κλονισμό τῆς πίστεως τοῦ λαοῦ στό πρόσωπο τοῦ Ποιμενάρχη του, κάποια στιγμή μάλιστα κινδύνευσε καί ἡ ζωή του ἀπό τό ἐξαγριωμένο πλῆθος.
Ὁ Ἅγιος, ἔχοντας ἐμπιστοσύνη στό Θεό, ζήτησε ἀπό τό λαό προθεσμία μιᾶς νύκτας γιά νά κριθεῖ δημόσια τήν ἑπομένη. Ἔπειτα, ἀφοῦ ἔκανε ὁλονύκτια ἀγρυπνία στό Ἐπισκοπικό Παρεκκλήσιο, πῆγε στόν Καθεδρικό Ναό καί προσκύνησε τήν θαυματουργή εἰκόνα τῆς Παναγίας πού εἶχε φέρει ἀπό τό Κίεβο ὁ Ἡγεμόνας τοῦ Μούρωμ ἅγ. Κωνσταντῖνος. Στή συνέχεια μέ τήν εἰκόνα στά χέρια, πῆγε στήν ὄχθη τοῦ ποταμοῦ Ὄκα, ὅπου ὁ Θεός οἰκονόμησε ἐξαίσιο θαῦμα γιά νά ἀποδείξει τήν ἀθωότητα τοῦ Λειτουργοῦ Του: Ὁ Ἅγιος ἅπλωσε τόν μανδύα του στό νερό, ἀνέβηκε πάνω του κρατῶντας τήν εἰκόνα καί ἔπλευσε ἀντίθετα πρός τό ρεῦμα τοῦ ποταμοῦ! ἐνῶ ὁ λαός καί οἱ ἄρχοντες τόν ἱκέτευαν νά μήν τούς ἐγκαταλείψει.
Ὁ Ἅγιος, ἔχοντας ἐμπιστοσύνη στό Θεό, ζήτησε ἀπό τό λαό προθεσμία μιᾶς νύκτας γιά νά κριθεῖ δημόσια τήν ἑπομένη. Ἔπειτα, ἀφοῦ ἔκανε ὁλονύκτια ἀγρυπνία στό Ἐπισκοπικό Παρεκκλήσιο, πῆγε στόν Καθεδρικό Ναό καί προσκύνησε τήν θαυματουργή εἰκόνα τῆς Παναγίας πού εἶχε φέρει ἀπό τό Κίεβο ὁ Ἡγεμόνας τοῦ Μούρωμ ἅγ. Κωνσταντῖνος. Στή συνέχεια μέ τήν εἰκόνα στά χέρια, πῆγε στήν ὄχθη τοῦ ποταμοῦ Ὄκα, ὅπου ὁ Θεός οἰκονόμησε ἐξαίσιο θαῦμα γιά νά ἀποδείξει τήν ἀθωότητα τοῦ Λειτουργοῦ Του: Ὁ Ἅγιος ἅπλωσε τόν μανδύα του στό νερό, ἀνέβηκε πάνω του κρατῶντας τήν εἰκόνα καί ἔπλευσε ἀντίθετα πρός τό ρεῦμα τοῦ ποταμοῦ! ἐνῶ ὁ λαός καί οἱ ἄρχοντες τόν ἱκέτευαν νά μήν τούς ἐγκαταλείψει.
Ὁ ἅγ. Βασίλειος συνέχισε τόν ἀνάπλου τοῦ ποταμοῦ μέχρι τό Ριαζάν, ὅπου ὁ λαός τοῦ ἐπιφύλαξε θερμή ὑποδοχή. Ἕκτοτε μετέφερε τήν ἕδρα τῆς Ἐπισκοπῆς στό Ριαζάν καί κατέθεσε τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας στόν Καθεδρικό Ναό τῆς πόλεως, ὅπου καί σήμερα φυλάσσεται. Ἀργότερα ὁ Ἅγιος ἀναγκάσθηκε νά μετακινηθεῖ στό Περεγιασλάβλ, κατά τήν διάρκεια μιᾶς Ταταρικῆς ἐπιδρομῆς, ὅπου καί κοιμήθηκε εἰρηνικά τό 1360 (ἤ 1378). Τό Λείψανό του ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο τό 1609 καί κατατέθηκε στόν Καθεδρικό Ναό τοῦ Ριαζάν. Μετά τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1917, δέν ὑπάρχουν πληροφορίες γιά τήν τύχη του.
Γιά τούς Ρώσους Ὀρθοδόξους θεωρεῖται προστάτης ὅσων πρόκειται νά κάνουν χερσαῖο ἤ θαλάσσιο ταξείδι.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 12η Ἀπριλίου, τήν 21η Μαϊου, τήν 5η Ἰουνίου καί τήν 10η Ἰουλίου.
Γιά τούς Ρώσους Ὀρθοδόξους θεωρεῖται προστάτης ὅσων πρόκειται νά κάνουν χερσαῖο ἤ θαλάσσιο ταξείδι.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 12η Ἀπριλίου, τήν 21η Μαϊου, τήν 5η Ἰουνίου καί τήν 10η Ἰουλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου