ΟΣΙΟΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΤΟΥ ΣΟΛΟΒΚΙ ΡΩΣΙΑΣ (+ 1479)

Σειρά: Ἀδιάφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (ἀπό τό ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου).

Ἔζησε ἐρημητικά στήν παγωμένη βόρεια Ρωσία, ὅπου ἀπέκτησε φήμη ἐναρέτου καί ἁγίου ἀνδρός. Τό 1429 τόν ἐπισκέφθηκε ὁ ὅσ. Σαββάτιος τῆς Μονῆς Βαλαάμ καί τοῦ ζήτησε νά τοῦ ὑποδείξει ἕναν ἡσυχαστικό τόπο γιά νά ἐγκατασταθεῖ. Ὁ ὅσ. Γερμανός τότε τόν ὁδήγησε στά νησιά Σολόβκι, στό Βόρειο Παγωμένο Ὠκεανό καί ἔζησε ἐκεῖ μαζί του ἀσκητικά. Μετά τήν κοίμηση τοῦ ὁσ. Σαββατίου (+ 1435), ὁ ὅσ. Γερμανός συνέχισε τήν ἄσκησή του μαζί μέ τόν ὅσ. Ζωσιμᾶ. Συνολικά ἔζησε στό Σολόβκι 50 χρόνια, κάτω ἀπό ἰδιαίτερα ἀντίξοες συνθῆκες.
Κοιμήθηκε εἰρηνικά τό 1479, στήν Μονή Ἀντωνίεφ τοῦ Νόβγκοροντ, ὅπου εἶχε πάει γιά κάποια ὑπόθεση τῆς Μονῆς Σολόβκι. Τό ἀσκητικό του σῶμα ἐνταφιάσθηκε στό κοιμητήριο τοῦ χωριοῦ Χαβρόνιν, στόν ποταμό Σβίρα.
Ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο τό 1484 καί κατατέθηκε στή Μονή Σολόβκι. Μετά τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1917, δέν ὑπάρχουν πληροφορίες γιά τήν τύχη του.
Ἡ Ἀνακομιδή τοῦ Λειψάνου του τιμᾶται τήν 30ή Ἰουλίου.