ΟΣΙΟΣ ΑΡΚΑΔΙΟΣ ΤΟΥ ΤΟΡΖΧΟΚ ΡΩΣΙΑΣ,

Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ (11ος αἰ.)

Σειρά: Ἀδιάφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (ἀπό τό ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου).

Γεννήθηκε στήν πόλη Βιάζμα τῆς Ρωσίας ἀπό γονεῖς ταπεινούς. Ἀπό τήν παιδική του ἤδη ἡλικία ἀνέλαβε τόν σταυρό τῆς διά Χριστόν σαλότητος. Σύχναζε στόν Καθεδρικό Ναό τῆς πόλεως καί γιά κατοικία του χρησιμοποιοῦσε ἕνα δάσος σέ παρακείμενο λόφο, ὅπου προσεύχοταν πάνω σέ μία πέτρα. Ὅταν θεράπευσε μέ τήν προσευχή του ἕνα ἑτοιμοθάνατο παιδί ἀπό δάγκωμα φιδιοῦ, ἡ συμπεριφορά τῶν κατοίκων πρός τό πρόσωπό του ἄλλαξε καί ἔτσι φεύγοντας τή δόξα τῶν ἀνθρώπων, ἀκολούθησε τόν ὅσ. Ἐφραίμ (+ 1053, τιμᾶται τήν 28η Ἰανουαρίου) καί ἵδρυσε μαζί του Μονή στήνδεξιά ὄχθη τοῦ ποταμοῦ Τβέρτσα, ἀφιερωμένη στούς Παθοφόρους Βόριδα καί Γκλέμπ.
Κοιμήθηκε εἰρηνικά λίγο μετά τήν κοίμηση τοῦ ὁσ. Ἐφραίμ καί ἐνταφιάσθηκε στό Καθολικό τῆς Μονῆς του. Τό Λείψανό του ἀνακομίσθηκε ἀδιάφθορο τήν 11η Ἰουλίου 1677 καί τό 1785 κατατέθηκε στό νέο Καθολικό. Ἡ μνήμη του διακηρύχθηκε κατά τήν ἀρχιερατεία τοῦ Μητροπολίτου Διονυσίου (1584 - 1587). Μεταξύ τῶν θαυμάτων του περιλαμβάνεται καί ἡ διάσωση τῆς πόλεως ἀπό Λιθουανούς ἐπιδρομεῖς.
Μετά τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1917 δέν ὑπάρχουν πληροφορίες γιά τήν τύχη τοῦ Λειψάνου του.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 11η Ἰουλίου.